Saitri
Dr Subba Rao jest twórcą dwóch z trzech mantr Saitri: Sai Surja Gajatri i Sai Hiranjagarbha Gajatri. Pierwsza z nich, Sai Iśwara Gajatri, znana dotychczas jako Sai Gajatri, powstała 24 grudnia 1977 roku. Jej twórcą jest nieżyjący już uczony w Wedach, Śri Ghandikota Subramanja Śastri.
Witam wszystkich obecnych. Mamy dziś poniedziałek - dzień Śiwy, dzień pomyślności. W obecności Bhagawana Baby każdy dzień jest pomyślny.
Wielki uczony w Wedach, Śri Ghandikota Subramanja Śastri, opisał Sai jako ucieleśnienie Boga. Tenże uczony skomponował najświętszą mantrę dzisiejszych czasów dedykowaną najnowocześniejszemu awatarowi wszechczasów, żyjącemu obecnie Bhagawanowi Babie. Ta mantra to Sai Gajatri, którą obecnie nazywamy Sai Iśwara Gajatri. Zdarzyło się to przed około dwudziestoma laty, w boskiej obecności Bhagawana Baby, w świętym miejscu - w rezydencji Bhagawana w Whitefield, w świętym dniu - w Wigilię Bożego Narodzenia, a także w świętej godzinie zwanej sandhją, czyli o zmierzchu. Jest to najwłaściwszy moment na przekazywanie mantry, powtarzanie jej i inicjację.
Bhagawan Baba, spoczywając w pięknym fotelu obitym czerwonym aksamitem, udzielił głosu siedzącemu obok niego uczonemu. Wszyscy widzieliśmy, jak Bhagawan przekazał mu swą boską energię - śakti, dotykając ręką jego głowy. Powiedział wtedy: "Bangaru, mów" -bangaru oznacza złoty, złotko. Bhagawan często zwraca się do nas tym słowem. To była podniosła chwila, gdy wielki uczony w Wedach, który miał wtedy około 80 lat, wstał i wyrecytował świętą mantrę Sai Gajatri, którą obecnie nazywamy Sai Iśwara Gajatri. Zanim rozpocznę wykład na temat Saitri, zaśpiewamy ją trzy razy. Saitri to nazwa, jaką Bhagawan Baba nadał trzem świętym mantrom Gajatri, które powstały z jego boskiej inspiracji. Sai Gajatri, czyli Sai Iśwara Gajatri jest jedną z nich.
Om Saiśwaraja widmahe
Sathya dewaja dimahi
Tannah sarwa praczodajat.
Jakie jest znaczenie tej mantry? Tworzą ją słowa w sanskrycie, na wzór najświętszej mantry Gajatri dedykowanej bogini Gajatri, uważanej za matkę Wed. Mantra ta składa się z 3 części, z których każda zawiera po 8 sylab, co daje w sumie 24 sylaby. Każda mantra Gajatri składa się z 24 sylab. Treścią pierwszej części mantry jest adoracja, drugiej - medytacja, a trzeciej - modlitwa. Tak skomponowane są wszystkie wedyjskie mantry, z których najważniejsza jest klasyczna mantra Gajatri stanowiąca źródło i wzór wszystkich mantr dedykowanych różnym przejawieniom Boga. Jakie jest jej znaczenie?
OM - wszystkie mantry rozpoczynają się tym pierwotnym dźwiękiem, odwiecznym dźwiękiem, dźwiękiem, od którego pochodzą wszystkie inne dźwięki, bezdźwięcznym dźwiękiem, dźwiękiem ciszy, dźwiękiem stworzenia wszechświata, dźwiękiem, który nadal rozbrzmiewa w kosmosie. Ten dźwięk, stanowiący odgłos aktu stworzenia, niesie ze sobą stwórczą moc. Ten dźwięk nazywamy pranawą. Pranawa poprzedza wszystkie mantry. Symbolizuje parabrahmę - Absolut, niezmienną rzeczywistość immanentną we względnej rzeczywistości przejawionego świata. Te dwie rzeczywistości - absolutna i względna są jak dwie strony monety. Dźwięk OM wprowadza w stan medytacji, której przedmiotem może być zarówno Absolut - Bóg bezforemny (nirguna), jak też Bóg posiadający formę (saguna). Dźwięk OM nazywany jest też dźwiękiem wieczności - oto znaczenie słowa OM.
Saiśwaraja widmahe - widmahe jest czasownikiem oznaczającym "wiedzieć", a raczej "my wiemy" (w sanskrycie jest to liczba mnoga). Co wiemy? O czym się dowiedzieliśmy? Czego jesteśmy świadomi? Odpowiedzią jest: Saiśwaraja - to znaczy wiemy, że Sai jest Iśwarą, że Sai to Bóg. Dowiedzieliśmy się, rozpoznaliśmy, zrozumieliśmy, że ta widzialna, cudowna, świetlista osoba, którą tu widzimy, która tu przechadza się wśród nas, jest Bogiem ucieleśnionym, ucieleśnionym Iśwarą. Jak się o tym dowiedzieliśmy? Skąd to wiemy? Otóż, dowiedzieliśmy się ze świętych pism, a także od wielkich mędrców, uczonych w Wedach, wielkich znawców kultury wedyjskiej, którzy potwierdzają ten fakt. Zatem wiemy to ze świętych ksiąg i ze słów wielkich uczonych; to jest pierwsze źródło naszej wiedzy - święte teksty i słowa naszych duchowych mistrzów. Ale wiemy to również z innego źródła, o wiele ważniejszego dla nas - z własnego, bezpośredniego doświadczenia. Bezpośrednio doświadczamy, że Bhagawan Baba, Sathya Sai jest ucieleśnieniem Boga. Saiśwaraja widhmahe - doświadczamy jego boskiej miłości, widzimy w nim źródło wszechprzenikającej, magnetycznej miłości, postrzegamy go jako cud miłości. Ponadto, od blisko 70 lat obserwujemy jego boską moc materializacji - niekończące się cuda materializacji. Tak więc pierwszym, bezpośrednim dowodem boskości Bhagawana Baby jest magnetyczna siła jego miłości sprawiająca, że wszyscy gromadzimy się wokół niego, bez względu na kastę, religię, kulturę, kraj czy narodowość.
Drugim dowodem są jego cuda materializacji przedmiotów o bardzo istotnym znaczeniu duchowym, przedmiotów nasyconych duchową energią oddziałującą na osoby, które te przedmioty otrzymują - to jest oddziaływanie na poziomie indywidualnym.
Kolejnym dowodem jest materializowanie wyjątkowego przedmiotu - lingamu Śiwy, pojawiającego się z wnętrza jego ciała. Lingam oddziałuje swą boską energią na całą ludzkość - to jest oddziaływanie na poziomie ogólnym. Tak jak OM jest dźwiękową formą parabrahmy, tak lingam jest materialną formą Boga - materialną, lecz bezforemną. Lingam ma owalny kształt jaja. Bhagawan Baba zmaterializował bardzo wiele lingamów Śiwy. Lingam jest znakiem parabrahmy. Tak jak bezdźwięczny dźwięk OM jest jego znakiem, tak też jest nim bezforemny kształt lingamu. Każda żyjąca komórka, ludzki embrion, cały wszechświat - wszystko to ma owalny kształt. Dlatego jednym z imion Swamiego jest Hiranjagarbha - Złoty Zalążek, świetliste źródło życia, z którego wyłonił się wszechświat. Hiranjagarbha to także energia dążenia do celu, jak również sam cel, przeznaczenie. Każdy z nas, niezależnie od stopnia rozwoju, czasu i miejsca, ma w sobie tę możliwość osiągnięcia celu, czyli stopienia się z Bogiem w jedno. To jest wielka prawda głoszona przez Wedy: Aham brahmasmi - jestem Bogiem, Bóg i ja jesteśmy tym samym. Ta prawda drzemie w każdym z nas; dlatego wywołuje w nas oddźwięk. To jest odwieczne, duchowe źródło nieustannie bijące w naszym wnętrzu. To nie jest coś z zewnątrz. Ten duchowy zalążek zaszczepiony jest w naszym wnętrzu.
Jeszcze innym przedmiotem o doniosłym znaczeniu duchowym, również mającym związek z Śiwą, jest wibhuti - święty popiół, który ma nam przypominać wielką filozoficzną prawdę: "Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz". Wibhuti symbolizuje względność, przemijalność i nietrwałość wszelkich form życia. Cud wibhuti uświadamia nam, że wszelka materia wywodzi się z ducha. Ponadto, święty popiół wibhuti, posiadający szereg cudownych właściwości, między innymi moc uzdrawiania, stanowi specjalne błogosławieństwo dla otrzymującego ten dar.
Sathya dewaja dimahi - skoro już wiemy, że Sathya Sai jest boską inkarnacją, co robimy? Otóż, kontemplujemy jego cechy, jego postać, jego boską istność... medytujemy. Co jest przedmiotem naszej medytacji? Są nim żywe słowa prawdy: Sathya dewaja - Bóg prawdy. Zatem przedmiotem medytacji jest prawda absolutna. Awatar ujawnia nam prawdę. Bhagawan Baba wskazuje prawdziwe wartości, z których pierwszą jest satja - prawda, a następną - dharma. Satja, dharma, śanti, prema, ahimsa, tjaga (poświęcenie) i siódma - ananda, która jest rezultatem praktykowania poprzednich. Medytujemy nad osobą Boga, ucieleśnieniem prawdy, Bogiem prawdy - Sathya dewaja.
Tannah sarwa praczodajat - słowo sarwa odnosi się do najwyższego Boga, immanentnego i trascendentnego, stanowiącego istotę wszelkiego stworzenia, każdej formy, każdej postaci, Boga wszechmocnego, wszechobecnego, wszechwiedzącego. Praczodajat to czasownik oznaczający "modlimy się". Modlimy się o to, by najwyższy Bóg prowadził nas, inspirował, wskazywał drogę wiodącą ku wyzwoleniu. To jest modlitwa do Absolutu, do Boga; zwracamy się do boskiego pierwiastka w nas o wprowadzenie na drogę wiodącą ku wyzwoleniu oraz o prowadzenie nas tą drogą. Modląc się w ten sposób, wywieramy na Boga wpływ!
Objawienie mantry to olśnienie, w którym pełnia wielkości i chwały Boga jawi się jej autorowi w formie mantry. Dlatego też mantra stanowi pomost łączący istotę ludzką z Bogiem. Za pośrednictwem mantry człowiek łączy się z Bogiem, przez co zwielokrotnia swoje możliwości. Makrokosmos przyjmuje różne formy mikrokosmosu. Istota ludzka to mikrokosmos. Mantra umożliwia rozprzestrzenienie się mikrokosmosu w makrokosmosie. Łącząc się z kosmiczną formą Boga - makrokosmosem, indywidualna istota ludzka stapia się z Nim w jedno. Człowiek jest tożsamy z Bogiem - nie podobny, nie połączony - jest Nim. Dusza indywidualna jest identyczna z Bogiem, jak mówią Upaniszady i Wedy, których istotę wyrażają cztery wielkie aksjomaty wedanty. Bhagawan Baba nieustannie uświadamia nam tę prawdę. Na pytanie: "Czy jesteś Bogiem?", odpowiada: "Tak, ale to tylko połowa prawdy, druga jej połowa mówi, że ty też jesteś Bogiem". Aham brahmasmi - to najwyższa prawda, jaka została objawiona wielkim mędrcom; to jest boska tajemnica istnienia, sekret Boga.
Kolejnym epokowym momentem w cudownej historii życia tego awatara była chwila objawienia mantry Sai Surja Gajatri.
Om Śri bhaskaraja widmahe
Sai dewaja dimahi
Tannah surja praczodajat.
Jak to się stało? To zdarzyło się tutaj, w Puttaparthi, w Prasanthi Nilajam. Bhagawan Baba wyszedł ze swego domu, przechodząc przez drzwi, nad którymi widnieje Nataradża - Śiwa tańczący. Sam Śiwa zstąpił z góry Kajlasa, by zasiąść w złotym rydwanie. To nie był zwykły rydwan wykonany ze złotego metalu - to był rydwan słońca, jakim powozi Brahma - Najwyższy Stwórca. Głowa Bhagawana Baby widoczna była na tle przypominającej słońce złotej tarczy ozdabiającej rydwan. Kim może być Ten, który powozi złotym rydwanem, a za którego głową lśni złota tarcza? To może być jedynie Najwyższy Stwórca. Była godzina 7.00 rano, gdy ujrzałem Bhagawana Babę przejeżdżającego przez bramę wiodącą na plac darszanowy. Oświetlały go promienie porannego słońca, a za jego głową lśniła złota tarcza. W tym momencie zobaczyłem w nim pełnię boskiego majestatu i chwały. Dlaczego jechał złotym rydwanem? Otóż, kilka tysięcy lat temu zapisano w jednej ze świętych ksiąg, że awatar zapoczątkuje nową erę, powożąc złotym rydwanem. Wtedy siedziałem na werandzie przed świątynią, a on zbliżał się, oświetlony promieniami słońca. Powtarzałem mantrę Sai Gajatri, tę którą omówiłem poprzednio, i zastanawiałem się nad tym, co łączy Sai z Surją - bogiem słońca. Nagle zrozumiałem, że tak jak słońce stanowi samoświecącą, widzialną formę energii fizycznej, tak Bhagawan Baba jest widzialnym, samoświecącym ucieleśnieniem energii duchowej; tak jak słońce rozprasza swym światłem ciemność nocy, tak Bhagawan Baba rozprasza swymi naukami ciemność niewiedzy.
Gdy tylko uświadomiłem sobie związek Bhagawana Baby z Surją, zauważyłem, że w moim umyśle pojawiła się klasyczna mantra ofiarowana Surji. Jak wiecie, ludzki umysł może pracować na siedmiu poziomach. Na jednym poziomie kontemplowałem mantrę Sai Gajatri, a na drugim - klasyczną mantrę Surja Gajatri. Obie mantry rozbrzmiewały w moim umyśle, nakładały się na siebie, a ja coraz głębiej zatapiałem się w nich, aż straciłem poczucie siebie. W rezultacie nie potrafiłem już ich od siebie odróżnić, gdyż obie zlewały się w jedną całość obejmującą mikrokosmos indywidualnej istoty ludzkiej, makrokosmos wszechświata i wszechprzenikającą boską energię widzialną w stanie jawy jako światło słońca. Kontemplując klasyczną mantrę Surja Gajatri, czerpiemy zdrowie, siły, żywotność i zdolności. Uświadomiłem sobie, że Bhagawan Baba przywraca nam zdrowie, siły, żywotność i że obdarza nas różnymi zdolnościami. W tym momencie zrozumiałem, że Sai i Surja stanowią jedność - Sai Surja. Uświadomiłem sobie także, że przedmiotem mojej kontemplacji w tym momencie nie była już ani mantra Surja Gajatri, od której zacząłem, ani też Sai Gajatri, która pojawiła się w moim umyśle na innej płaszczyźnie, lecz nowa mantra zawierająca elementy pierwszej i drugiej. Tak oto usłyszałem w sobie mantrę Sai Surja Gajatri, która łącząc indywidualną istotę ludzką z kosmiczną energią na planie fizycznym, na poziomie stanu jawy, przywraca jej zdrowie, zwielokrotnia siły i dodaje żywotności.
Bhaskaraja widmahe - bhaskara oznacza samoświecący, dlatego słońce określa się słowem bhaska. Każdego ranka widzimy Boga w pełni Jego chwały w postaci Surji - słońca. Każdego dnia Surja wzmacnia nas życiodajną energią; każdego dnia samoświecąca istota boska w osobie Bhagawana Baby obdarza nas energią duchową.
Sai dewaja dimahi - kontemplujemy tę boską, świetlistą istotę - Sai Surję.
Tannah surja praczodajat - Surja oznacza Tego, który rozprasza ciemność niewiedzy. Słońce rozprasza swym światłem ciemność nocy, a Bhagawan Baba rozprasza swym duchowym światłem ciemność ignorancji. Sai Surja rozprasza niewiedzę. Zatem modlimy się doń o oświecenie, o światło..., a Sai Surja obdarza nas duchowym światłem - światłem miłości, światłem życia, światłem oświecenia. Modlimy się zarówno o światło fizyczne, jak i o światło duchowe. Słońce jest najlepiej widzialnym źródłem światła fizycznego, zaś Sai w osobie Bhagawana Baby jest widzialnym źródłem światła duchowego.
Bhagawan Baba objechał plac darszanowy, zszedł ze złotego rydwanu i powoli zbliżał się do świątyni. Chwilę przedtem zdążyłem zapisać tekst nowej mantry w notesie. I zdarzyło się tak, że Bhagawan Baba, mijając mnie, spojrzał mi bardzo głęboko w oczy, a ja pokazałem mu tekst i powiedziałem: "Babo, oto mantra Sai Surja Gajatri". Bhagawan przeczytał ją, pobłogosławił i oddał mi notes. To zdarzyło się około godziny 9.00 rano, w niezapomnianym dniu, kiedy to Bhagawan powoził złotym rydwanem. Niedługo potem miałem okazję ponownie ofiarować Bhagawanowi mantrę Sai Surja Gajatri i w jego obecności wyjaśnić jej znaczenie - a miało to miejsce w Brindawanie. Później napisałem artykuł na temat Sai Surja Gajatri, który został opublikowany w Sanathana Sarathi, zarówno w języku telugu, jak i w wersji angielskiej.
Tak oto powstała mantra Sai Surja Gajatri, która łączy indywidualną istotę ludzką z boską, kosmiczną energią na poziomie stanu jawy. Istotę ludzką w stanie jawy określa się słowem wiśwa, gdyż boski pierwiastek indywidualnej istoty ludzkiej zaangażowanej na płaszczyźnie świata w działanie, czyli w karmę, nazywany jest wiśwa. A jak nazywa się Kosmiczna Osoba przejawiająca się jako całość stworzonego świata wszelkich form? Kosmiczna Osoba nazywa się wirat. Zatem wiśwa odnosi się do poziomu mikrokosmosu, czyli jednostki, natomiast wirat - do boskiego poziomu makrokosmosu, do nieskończoności. Ciała mnożą się w nieskończoność...; wiśwa to boski pierwiastek nieustannie obecny w każdej indywidualnej istocie ludzkiej, przejawiający się w poszczególnych osobach, wirat zaś to boski pierwiastek przejawiający się w nieskończonej mnogości form, w całości istnienia. Sai Surja Gajatri stanowi pomost łączący jednostkę (wiśwa) z Kosmiczną Osobą Boga (wirat) na płaszczyźnie zewnętrznego działania, zewnętrznej manifestacji. Dlatego zaleca się intonowanie mantry Sai Surja Gajatri rano i w południe.
Niezwykle doniosłym wydarzeniem w historii życia tego wyjątkowego awatara, bardzo nowoczesnego awatara, było urodzenie lingamu podczas święta Mahaśiwaratri w 1999 r., po blisko dwudziestoletniej przerwie. Lingam określa się inaczej słowem hiranjagarbha, co znaczy złoty zalążek, z którego powstał wszechświat. Złoty nie oznacza tu, że jest wykonany ze złota, lecz że jest świetlisty, emanujący światło. Jak powstała mantra Sai Hiranjagrabha Gajatri?
Om prematmanaja widmahe
Hiranjagarbhaja dimahi
Tannah sathya praczodajat.
Otóż, w dniu poprzedzającym Wielką Noc Śiwy Bhagawan Baba zainspirował mnie pytaniem: "Czy masz zamiar przemawiać?". Nie wiedziałem, co odpowiedzieć. Zanim zdążyłem się odezwać, Baba powiedział: "Mów!", po czym jeszcze raz zapytał: "Będziesz mówił?", i poszedł. Całą noc, a była to noc Mahaśiwaratri, nie spałem. Muszę się przyznać, że nigdy nie udało mi się czuwać przez całą noc Mahaśiwaratri - zawsze zasypiałem. Ale tym razem Bhagawan sprawił, że nie spałem. Myślałem o hiranjagarbhie wyłaniającej się z jego wnętrza, ponieważ Baba wspomniał w swym dyskursie 14 lutego 1999 roku, że to się stanie, ale nie powiedział, kiedy. Zastanawiałem się, czym jest hiranjagarbha? Bhagawan Baba potwierdza swym życiem wszystkie przepowiednie świętych pism. Najstarsze pisma objawione przepowiadają przyjście na świat tego nowoczesnego awatara. Bhagawan Baba potwierdza prawdy objawione w świętych księgach, prawdy, których nie potrafimy zrozumieć, a nawet jeśli coś z nich rozumiemy, tak trudno nam w nie uwierzyć. W tym momencie pomyślałem: "Mój Boże, mój Boże!", i nieoczekiwanie mój Bóg, którym jest Bhagawan Baba, sprawił, że zrozumiałem, czym jest hiranjagarbha. Zrozumiałem to w chwili wielkiego wzruszenia, które było udziałem nie tylko moim, lecz wszystkich obecnych na placu darszanowym rano, po całej nocy śpiewania bhadżanów, kiedy to Bhagawan Baba urodził lingam. Zrozumiałem bez pomocy świętych ksiąg, bo przecież nie miałem ich wtedy przy sobie.
W tej podniosłej chwili olśnienia przyszła koncepcja Sai Hiranjagarbha Gajatri - adoracja, medytacja i modlitwa dedykowane Sai jako Hiranjagarbhie. W tym momencie Swami spojrzał na mnie i zapytał: "Będziesz mówił?". Przypomniałem sobie, jak towarzyszyłem Bhagawanowi w jego historycznej wizycie w stolicy Indii. Co wtedy myślałem? O czym myślałem, będąc tam z nim? Otóż, myślałem o nim jako o Hiranjagarbhie. Widziałem tam bardzo wyraźnie, jak Bhagawan emanował miłością, postrzegałem go jako formę boskiej miłości. Dane mi było widzieć, jak obdarzał nią setki tysięcy przybyłych na darszan, widziałem, jak udzielał padanamaskaru tysiącom, tysiącom sewaków, jak odwiedzał różne miejsca, by odbywać dziesiątki rozmów. Myślałem wtedy: "To oczywiste, że on jest miłością". Po tej podróży Bhagawan kilka razy prosił mnie, żebym mówił o swoich wrażeniach z Delhi. Tak więc mówiłem o Sai jako Hiranjagarbhie.
Jaki jest pierwszy wiersz mantry Sai Hiranjagarbha Gajatri? To naturalne, że powinno znaleźć się w nim słowo prema, czyli miłość. Prema jest główną cechą tego awatara, a pierwszy wiersz Gajatri musi odwoływać się do najważniejszej cechy awatara.
Prematmanaja widmahe - wiemy, rozpoznajemy, że ten awatar jest miłością ucieleśnioną.
Jaki jest drugi wiersz? Drugi wiersz zawsze zawiera w sobie przedmiot medytacji. Nad czym mamy medytować? Bhagawan Baba wskazał nam przedmiot medytacji - jest nim wyłaniająca się z jego boskich ust hiranajgarbha. Ci, którzy to widzą, zostają przez niego wprowadzeni na ścieżkę wiodącą bezpośrednio ku wyzwoleniu. W tym momencie, w którym lingam wydobywa się z jego wnętrza, on jest samą premą - stąd słowo prematmanaja. Baba wyjaśnia istotę prawdziwej miłości, porównując ją do miłości matki, która to miłość materializuje się w postaci mleka stanowiącego pokarm niemowlęcia. Miłość konkretyzuje się w osobie matki, w niej materializuje się jako mleko utrzymujące niemowlę przy życiu. Podobnie, miłość przepełniająca tego awatara konkretyzuje się w jego wnętrzu, w jamie brzusznej, w okolicach pępka w postaci światła, które przez obszar duchowego serca po prawej stronie wydostaje się na zewnątrz przez gardło i usta w postaci świetlistego lingamu. To są narodziny, nie można inaczej określić tego procesu. Tak więc przedmiotem medytacji jest proces narodzin lingamu.
Hiranjagarbha dimahi - medytujemy, kontemplujemy narodziny hiranjagarbhy oraz jej formę.
Pamiętam, jak powiedziałem, że materializując lingam, Baba "odgrywa" przed nami proces stworzenia, żeby pokazać nam, jak to się odbyło, bowiem wszechświat wyłonił się z pępka Najwyższego Boga - Iśwary, tak jak lingam wyłania się z ciała Baby. Bhagawan natychmiast mnie poprawił, mówiąc: "Subba Rao! To nie jest gra, to nie jest pokaz, to nie jest sztuka odgrywana na scenie!". Oczywiście, moje słowa były pewną metaforą, ale nie zdawałem sobie sprawy z tego, że tego rodzaju metafora wprowadzała w błąd. Baba powiedział: "To jest zastrzyk duchowej energii dla świata". Tak, proces narodzin lingamu nie jest pokazem, nie jest sztuką wystawianą na scenie - to jest prawda, to jest realne działanie o fundamentalnym znaczeniu na skalę ogólną, kosmiczną. A na poziomie jednostki? Bhagawan powiedział: "Ci, którzy widzieli, będą wyzwoleni". Zatem lingam oddziałuje zarówno na poziomie globalnym, jak i indywidualnym. To nie jest pokaz. Dla kogo miałby odbywać się taki pokaz? I w jakim celu? Aby udowodnić, że duch jest źródłem materii? Bhagawan nie musi tego nikomu udowadniać. Każdy jego czyn ma fundamentalne znaczenie - nie tylko w skali jednostkowej, ale i kosmicznej - to jest cecha charakterystyczna tego awatara.
A jak powstał trzeci wiersz mantry? Pamiętam, że nie mogłem znaleźć odpowiednich słów. Nagle uświadomiłem sobie, że między mną i Babą odbywa się rozmowa - i to właśnie on podpowiedział mi wtedy trzeci wiersz: Tannah sathya praczodajat. Poczułem się tak, jak gdyby przez całe moje ciało przepłynął prąd.
Tannah sathya praczodajat - modlimy się do Boga Prawdy. Satja to prawda. Prawda jest boską wartością, którą wskazuje nam ten awatar. Z niej rodzą się wszystkie inne: satja, dharma, śanti, prema, ahimsa, tjaga i ananda. Prema i ahimsa wyrażają się w postaci tjagi. Tjaga to poświęcenie, dobroczynność, okazywanie miłości, opieka, troska, dzielenie się, służenie. Realizacja tych wartości, tych cnót prowadzi do anandy stanowiącej jeden z przymiotów parabrahmy, którego imieniem jest sat-czit-ananda.
Kiedyś w Brindawanie mówiłem o trzech mantrach Sai Gajatri. W trakcie Swami zapytał mnie: "Subba Rao, jakie są trzy imiona bogini Gajatri?" Odpowiedziałem: "Swami, nazywamy ją Gajatri o świcie, Sawitri w południe, a Saraswati wieczorem, o zachodzie słońca". Tak więc Gajatri ma trzy imiona, mamy też trzy mantry Sai Gajatri. Wówczas Swami powiedział: "Saitri, Saitri, Saitri". Saitri to nowe słowo! Tylko Baba potrafi tworzyć nowe słowa, tak brzemienne treścią. Ludzki umysł nie wymyśliłby tego - Saitri. Bóg na ogół nie mówi do nas bezpośrednio, prosto. Bóg daje nieoczekiwany wgląd, albo też wypowiada jakieś zdanie lub kilka słów, które prowadzą do pełnego zrozumienia. Tak zwykle dzieje się w obecności Bhagawana Baby. Powiedziałem: "Swami, chciałbym ofiarować Tobie Saitri". Wtedy on uśmiechnął się, a ja wypowiedziałem Saitri w jego obecności i poprosiłem wszystkich obecnych o powtórzenie - to wszystko odbyło się w boskiej obecności Bhagawana.
Co oznacza słowo Saitri? Oznacza ono, że pragniemy żyć w świadomości Sai, w boskiej świadomości Sai. Saitri stanowi pomost łączący istotę ludzką, każdy z trzech poziomów jej świadomości, z boską, kosmiczną energią.
Sai Surja Gajatri odnosi się do świadomości zewnętrznej, świadomości ciała i materii, czyli do świadomości stanu jawy, jako że Surja - słońce stanowi widzialne przejawienie Boga w fizycznym świecie. Za pośrednictwem Sai Surja Gajatri czerpiemy zdrowie, żywotność, energię i dobre samopoczucie - to wszystko, czego potrzebujemy w ciągu dnia, w stanie jawy. Dlatego kontemplujemy ją od rana do godziny 16.00, a zwłaszcza w południe.
Wieczorem, przed zaśnięciem, o zachodzie słońca kontemplujemy Sai Hiranjagarbha Gajatri, która odnosi się do świadomości wewnętrznej, świadomości umysłu i zmysłów wewnętrznych - antahkarana, do świadomości ciała subtelnego, czyli do stanu marzeń sennych. W stanie marzeń sennych ciało materialne i zmysły zewnętrzne nie działają, natomiast działa umysł i zmysły wewnętrzne; w tym stanie świadomości "żyjemy" w świecie subtelnym, doświadczamy doznań pochodzących z naszego świata wewnętrznego. Przejawieniem Boga na tym poziomie świadomości jest hiranjagarbha. Hiranjagarbha symbolizuje kosmiczny umysł, kosmiczny intelekt, z którym łączymy się za pośrednictwem Sai Hiranjagarbha Gajatri. Co się wówczas dzieje? Otóż, nasz intelekt, zdolność analizowania, rozróżniania, nasza psychika i podświadomość ulegają nasyceniu boską, duchową energią. Tak więc, kontemplując Sai Surja Gajatri czerpiemy z boskiej mocy na poziomie fizycznym, a kontemplując Sai Hiranjagarbha Gajatri czerpiemy duchową moc na poziomie subtelnym.
Trzecia z mantr Saitri, Sai Iśwara Gajatri ma zastosowanie do trzeciego stanu świadomości - stanu snu głębokiego. W tym stanie świadomości nie funkcjonuje ani ciało fizyczne, ani zmysły zewnętrzne, ani też wewnętrzny instrument - antahkarana. Zatem nie ma tu już żadnych doznań ze świata materialnego ani subtelnego, ale wciąż działa w nas najsubtelniejszy aspekt świadomości. Przejawieniem Boga na tym poziomie świadomości jest Iśwara, z którego wyłania się hiranjagarbha. Saitri to trzy mantry oddziałujące na trzy poziomy świadomości, jakich doświadcza istota ludzka: świadomość stanu jawy, czyli świadomość ciała materialnego, świadomość stanu marzeń sennych, czyli świadomość ciała subtelnego i świadomość stanu snu głębokiego - wszechprzenikająca świadomość Boga. Zatem można powiedzieć, że Saitri to "trzy w jednym". Parabrahma przejawia się w skali mikrokosmosu jako indywidualna istota ludzka doświadczająca trzech stanów świadomości: jawy, marzeń sennych i snu głębokiego. Parabrahma w skali makrokosmosu przejawia się również na trzech poziomach: na poziomie materii - jako stworzony wszechświat, na poziomie subtelnym - jako hiranjagarbha i na poziomie boskim, najwyższym, transcendentnym, nieprzejawionym, wszechprzenikającym, zwanym poziomem przyczynowym - jako Sai Iśwara.
Na podstawie nagrania przetłumaczyła i opracowała Ewa Serwańska
[Od redakcji: Brak danych co do źródła, jednak publikujemy ze względu na wartość tekstu]
22.10.2024
**Pobierz tekst do druku
