Doświadczanie Sai przez bhadżany
"Tak jak Hanuman otworzył swoje serce, aby pokazać całemu światu, że mieszka w nim Rama, tak samo ty masz bliznę na swym sercu, abyś zawsze pamiętał, że mieszka w nim Bhagawan Śri Sathya Sai Baba". Słowa mojej matki zawsze się sprawdzają.
Urodziłem się z wieloma wrodzonymi wadami serca i przeszedłem operację na otwartym sercu, gdy miałem 8 miesięcy. Kilka godzin przed operacją umieszczono mnie w inkubatorze i przygotowano do podania znieczulenia. Moja mama chciała otworzyć buteleczkę z wibhuti, ale wyrwałem ją z jej rąk. Wibhuti wysypało się na moją klatkę piersiową i, ku zdumieniu wszystkich wokół, utworzyło kształt OM! Było to zapewnienie, którego moi rodzice potrzebowali od Swamiego, że wszystko będzie dobrze. Po udanej operacji budziłem się, jadłem i zasypiałem tylko przy dźwiękach bhadżanów Sai.
Gdy miałem mniej więcej 4 lata, zacząłem zadawać rodzicom pytania o wielką bliznę na piersiach. Moja mama z miłością wskazywała na obraz Pana Hanumana, który celowo powiesiła na ścianie za moim łóżkiem. Na obrazie Hanuman pokazuje swoje otwarte serce z Panem Ramą i Matką Sitą.
Moja mama powiedziała: Tak jak Hanuman otworzył swoje serce, aby pokazać całemu światu, że mieszka w nim Rama, tak samo ty masz bliznę na swym sercu, abyś zawsze pamiętał, że mieszka w nim Bhagawan Śri Sathya Sai Baba. Mama kazała mi również codziennie rano zapewniać, że, tak jak Hanuman służył Panu Ramie, tak samo ja będę służył najwyższemu Panu, Sai Ramie. Później dowiedziałem się, że Swami umieścił posąg Hanumana w północnym krańcu Sai Kulwant Hall, w tym samym dniu, w którym się urodziłem - 31 sierpnia 1995 roku!
Dokładnie w dniu moich urodzin - 31 sierpnia 1995 roku - Swami umieścił posąg Hanumana w miejscu, w którym złożono tysiące książeczek do praktykowania sadhany likhita nama dżapa
Posąg 'Bhajan Hanuman' przedstawia Hanumana w transie, grającego na cymbałkach i śpiewającego na chwałę Ramy. Nie sądzę, że jest to przypadek, co wyjaśnię później.
Posąg Hanumana, którego moja mama dawała mi za wzór do naśladowania
Łzy radości
W roku 2003 po raz pierwszy miałem okazję zobaczyć Swamiego w fizycznej postaci. Przed odwiedzinami Prasanthi Nilajam mama powiedziała mi, że widok Swamiego będzie doświadczeniem, które zmieni moje życie i że będę płakał z radości. Jednak łzy kojarzyły mi się wyłącznie z negatywnymi emocjami, zwłaszcza że wcześniej w tym samym roku straciłem dziadka. W czasie mojego pierwszego darszanu Swami wjechał do sali samochodem. W oddali widziałem tylko żyrandole, których światło odbijało się w przedniej szybie. Gdy samochód podjechał bliżej, Swami wyjrzał przez okno i zapalił coś niezwykłego w moim sercu. Wybuchnąłem płaczem. Wówczas zrozumiałem, co to znaczy ronić łzy radości. To najsilniejsze wspomnienie z mojego dzieciństwa na stałe odcisnęło się w moim umyśle. Ilekroć spotykam się z trudną sytuacją, staram się ze wszystkich sił rozmyślać nad wizją uroczego uśmiechu Swamiego w tym pięknym dniu - uśmiechu, który wywołał fale szczęścia w moim sercu.
Swami sprawił, że doświadczyłem znaczenia ananda bhashpam - łez czystej radości
Szaleństwo bhadżanów
Zawsze przyciągały mnie bhadżany i byłem do nich przywiązany z natury. Prosiłem babcię, aby śpiewała mi bhadżany, gdy zasypiałem na jej kolanach. Domagałem się bhadżanów w czasie każdej jazdy samochodem, chociaż mój tata chciał słuchać innej muzyki. Pewnego dnia, gdy miałem 9 lat, wziąłem Sanathana Sarathi ze sterty leżącej na naszym stole w kuchni. Wówczas świat przygotowywał się do obchodów 80. urodzin Bhagawana Śri Sathya Sai Baby. Przeczytałem artykuł o Organizacjach Sai w różnych stanach Indii prowadzących 80-godzinny Akhanda Bhadżan przed urodzinami Swamiego. Nieświadomie pomyślałem: "W tym roku kończę 10 lat. Może zorganizujemy 10-godzinną sesję bhadżanową zamiast iść do restauracji z rodziną i przyjaciółmi". Mój tata znowu odrzucił ten pomysł. Mimo to moja mama ugotowała prasadam (uświęcony pokarm ofiarowany Bogu) i zaprosiła miejscowych wielbicieli Sai, aby dołączyli do nas na moje urodziny i ofiarowali bhadżany Swamiemu. Pełen pokory i wdzięczności dla Swamiego przyznaję, że od tego czasu kontynuowana jest tradycja śpiewania bhadżanów w moje urodziny - w 2022 roku z okazji moich 27. urodzin bhadżany trwały aż 27 godzin! Dzięki łasce Swamiego tradycja ta będzie kultywowana w kolejnych latach.
Połączenie ze Swamim przez bhadżany
Bhagawan zawsze pokazywał swoją obecność w moim życiu przez bhadżany, w prosty, ale głęboki sposób. Zawsze nazywałem wodę 'Gangą' (święta woda z Gangesu i boska małżonka Pana Śiwy). Dlatego bhadżan "Śambo Śankara Dewa", który kończy się powtarzaniem słów "Hara Hara Gange Mahadewa", stał się moim ulubionym bhadżanem. Co ciekawe, Swami niezmiennie błogosławi moją rodzinę i mnie w ważnych wydarzeniach zmieniających życie lub w punktach zwrotnych przez ten bhadżan. Albo ktoś inny śpiewa ten bhadżan na sesji bhadżanowej albo włączamy płytę CD w kolejności losowej i go słyszymy.
Tak jak Hanuman, muszę teraz odnaleźć mojego Sai Ramę w swoim sercu
W roku 2016 byłem w Prasanthi Nilajam na Międzynarodowym Światowym Festiwalu Młodzieży. Uczestniczyłem w kursie stacjonarnym międzynarodowego programu przywództwa młodych dorosłych Sathya Sai. Swami pobłogosławił mnie także służbą w roli mistrza ceremonii na otwarciu, prowadziłem bhadżany i cieszyłem się satsangiem z setkami młodych dorosłych z całego świata. Ostatniego dnia tej podróży pomyślałem, że chciałbym, aby Swami odesłał mnie do domu w miły i niezapomniany sposób. Gdy rozpoczęto intonowanie Wed, w moim sercu pojawił się smutek, który narastał w czasie bhadżanów. Gdy tylko do oczu napłynęły mi łzy smutku, na zakończenie sesji zaśpiewano wszystkim dobrze znany bhadżan: "Śambo Śankara Dewa". Ogarnęło mnie wzruszenie, płakałem kojącymi łzami radości i oddania, ponieważ Swami odpowiedział na moją modlitwę. Doświadczenie to nauczyło mnie, że Prasanthi Nilajam nie jest miejscem, które odwiedzamy, ale stanem umysłu, w którym zawsze możemy odnaleźć Bhagawana i połączyć się z nim w naszych sercach!
Rushi Thanawala
(dk)
Źródło: www.sathyasai.org/sathya-sai/divine-memories/experiencing-sathya-sai-through-bhajans
3.11.2022
**Pobierz tekst do druku
