Jeśli porzucisz pychę, staniesz się drogi wszystkim ludziom;
Jeśli pokonasz gniew, uwolnisz się od zmartwień;
Gdy zapanujesz nad pragnieniami, osiągniesz pomyślność;
Szczęście zdobędziesz tylko wtedy, gdy zniszczysz chciwość.
Ucieleśnienia miłości!
Dopóki człowiek jest dumny i zarozumiały, nikt nie
będzie go kochał, łącznie z żoną i dziećmi. Mogą udawać, że go kochają,
ale nie jest to prawdziwa miłość. Przyczyną jest to, że pycha i
ostentacja są przeszkodą dla miłości. Dopóki człowiek będzie miał w
sobie gniew, nie uwolni się od cierpienia. Jeśli chce to zrobić i
osiągnąć pokój, musi pozbyć się gniewu. Ktoś, kto rozwija pragnienia,
nie osiągnie szczęścia. "Mniejszy bagaż to większy komfort". W tej
podróży życia waszym bagażem są pragnienia. Musicie je ograniczyć, aby
spokojnie żyć. Człowiek chciwy nie osiągnie powodzenia. Będzie
szczęśliwy, bogaty i pełen błogości wtedy, gdy porzuci chciwość.
Dzisiejszy dzień oznacza początek Nowego Roku. Wiele takich dni minęło.
Człowiek oczekuje, że nowy rok przyniesie jemu i światu pokój, szczęście
i pomyślność. Lecz pomyślność świata zależy od postępowania i zachowania
człowieka. Postępowanie człowieka zależy od jego umysłu. Natura umysłu
zależy od myśli. Świat rozkwitnie tylko wtedy, gdy myśli człowieka będą
oparte na prawdzie. Ktoś, kto dąży do pomyślności świata, musi
dopilnować, aby jego myśli i czyny były zgodne z jego aspiracjami.
Dobro i zło, radość i smutek, zasługa i grzech zależą od
działań człowieka. Jakie działanie, taki rezultat. Jednak dzisiaj
człowiek ignoruje prawo działania i postępuje tak jak chce. Łatwo jest
angażować się w grzeszne działania, lecz bardzo trudno jest znieść złe
rezultaty, jakie przynoszą. Upaniszady głoszą: Tasmai namah karmane -
pozdrawiaj działanie. Powinniście ofiarować pozdrowienie działaniom,
jakie wykonujecie, aby stały się święte, przyniosły wam dobre imię i
przyczyniły się do pomyślności świata. To jedna z najważniejszych zasad
kultury Bharatu. Od niepamiętnych czasów Bharatijowie okazują szacunek
działaniu przed jego podjęciem, czy jest ono znaczące czy nieistotne.
Tancerka składa wyrazy uznania założonym obrączkom przed rozpoczęciem
występu. Muzyk grający na tabli wyraża dla niej szacunek przed
koncertem. Tej praktyki przestrzegają nie tylko ludzie wykształceni.
Nawet niewykształcony kierowca składa pokłon kierownicy zanim zacznie
prowadzić pojazd. To świętość, jaką nasza kultura nadaje działaniu.
Ofiarujcie namaskar (pozdrowienie) działaniu, jakie
wykonujecie. Czym jest namaskar? Porzuceniem poczucia ego. Jednak
dzisiaj ta starożytna kultura poszła w zapomnienie, a człowiek postępuje
zgodnie z własnymi kaprysami i upodobaniami. W konsekwencji naraża się
na nieopisane cierpienie. Czuje się nieszczęśliwy, gdy musi stawić czoła
skutkom swoich złych czynów, lecz zanim je podejmie, nie stara się
dociekać, czy są one dobre czy złe. Używajcie zdolności rozróżniania
przed rozpoczęciem każdego działania. Nie śpieszcie się. "Pośpiech
przynosi stratę, strata powoduje zmartwienie, więc nie śpiesz się".
Człowiek zaznaje radości lub smutku w zależności od wykonywanych
działań. Nowy Rok nie niesie ze sobą ani radości ani smutku. Człowiek
stawia czoła skutkom swoich czynów. Dlatego powinien wypełniać prawe
czyny. Musicie zaangażować się w takie działania, które będą pomocne innym.
Pewnego razu król Aśoka obchodził urodziny i wszyscy jego królowie
wasale obdarowali go majątkiem, który zebrali od mieszkańców w swoich
królestwach. Lecz król Magadha nie ofiarował żadnego daru. Król Aśoka
zapytał go, dlaczego przyszedł z pustymi rękami. Władca odpowiedział: "O
królu, w tym roku moje królestwo walczyło z wielką suszą, klęską głodu i
powodziami. W konsekwencji moi poddani ogromnie ucierpieli z powodu
braku jedzenia, wody i schronienia. Aby złagodzić ich cierpienie,
wydałem wszystkie pieniądze, które zebrałem z podatków. Zapewniłem wodę
pitną, zbudowałem szkoły, aby kształcić dzieci i założyłem szpitale, aby
leczyć chorych. W rezultacie nie mam niczego, co mógłbym ci ofiarować".
Króla Aśokę bardzo ucieszyła odpowiedź władcy. Wezwał go do siebie i
powiedział: "O królu, to, co zrobiłeś, jest niezwykle chwalebne. Woda
podtrzymuje życie, edukacja rozwija intelekt, a opieka medyczna jest
niezbędna dla zachowania dobrego zdrowia. Wykonałeś wspaniałą służbę dla
swojego ludu, zapewniając mu podstawowe udogodnienia. Z radością
zauważam, że zrobiłeś to wszystko bez najmniejszego śladu egoizmu i jako
ofiarę dla Boga". Zwracając się do innych zgromadzonych władców, król
Aśoka oświadczył: "Wielu ludzi krytykuje rząd za zbieranie podatków. Ale
jak inaczej rząd miałby zdobywać pieniądze? W jaki sposób bez środków
finansowych rząd rozpocznie realizację projektów pomocy społecznej?
Dlatego musi zbierać podatki. Jednak trzeba dopilnować, aby te środki
przeznaczyć na pomoc ludziom. To jest prawdziwa służba".
Dzisiaj ludzie mówią o oddaniu bez właściwego rozumienia jego znaczenia.
Nie chcę waszego oddania; pragnę waszej transformacji. Czym jest
oddanie? Paropakarartam idam śariram - przeznaczeniem tego ciała jest
służenie innym. Musicie zrozumieć, że ciało jest środkiem do służenia
innym i zaangażować się w takie działania, które będą pomocne innym i
przyniosą im radość. Podejmijcie postanowienie, aby kroczyć ścieżką
służby. Niektórzy ludzie w imię oddania pozwalają sobie na nieistotne
działania i marnują swój czas. Prawdziwe oddanie polega na wykonywaniu
działań, które uświęcają czas. Nie proszę was, abyście służyli całemu
światu na wielką skalę. Wystarczy jeśli macie Boga w sercu i służycie na
miarę swoich możliwości.
Ani przez pokutę, ani przez pielgrzymkę,
ani przez studiowanie świętych pism, ani przez dżapę
człowiek nie pokona oceanu życia.
Może to osiągnąć jedynie przez służbę pobożnym ludziom.
Ścieżka służby jest ważniejsza od wszystkich innych praktyk duchowych,
takich jak dżapa, dhjana i joga. Sprawicie radość Bogu tylko dzięki
służbie. Deho dewalaja prokto dżiwo dewa sanathana - ciało jest
świątynią, a jego mieszkańcem jest Bóg. Dlatego traktujcie każde ciało
jak świątynię. Bądźcie niezachwianie przekonani, że Bóg mieszka w każdym
ciele w postaci atmy. Nie ma takiego miejsca, w którym Bóg by nie
istniał. On przenika wszystkie nazwy i formy. Sarwatah panipadam tat
sarwatokszi siromukham, sarwatah śrutimaloke sarwamawrutja tiszthati -
rękami, stopami, oczami, głowami, ustami i uszami przenikającymi
wszystko, On przenika cały wszechświat. Wszelkie działania, jakie
podejmujecie, wykonujcie jako ofiarę dla Boga.
Ciało składa się z pięciu żywiołów i musi umrzeć tego lub innego dnia.
Lecz w tak nietrwałym ciele istnieje wieczna boskość w postaci atmy.
Wszechobecna boskość jest znana jako świadomość, której ograniczona
forma zamieszkuje ciało jako sumienie. Świadomość i sumienie mają taką
samą wartość, różnią się jedynie ilością. Wodę z oceanu możecie zebrać w
dzbanku i w zbiorniku. Zgromadzona w nich woda różni się jedynie
ilością, lecz stopień jej zasolenia jest taki sam. Ciało można porównać
do dzbanka; wszechobecna boskość istnieje w nim jako sumienie.
Świadomość przenika cały świat. Na tej podstawie Wedy głoszą:
Sarwam khalwidam brahma - w istocie wszystko to jest brahmanem. Na
tym świecie nie ma materii, której nie przenikałby brahman. Wszyscy
jesteście ucieleśnieniem kosmicznej boskości. Chociaż cały czas widzicie
Boga, uważacie, że Go nie dostrzegacie. To oznaka waszej słabości.
Miejcie silną wiarę, że ciało jest świątynią. Czy ktoś wykorzystuje
świątynię do nieświętych celów? Dlatego czyńcie właściwy użytek ze
swojego ciała. Świątynia ciała ma wiele drzwi, lecz bardzo ważne są
drzwi zmysłów, takie jak uszy, oczy i usta. Nie pozwólcie, aby przez te
drzwi jakiekolwiek zło wkradło się do waszego ciała i umysłu.
Nie patrz na to, co złe; patrz na to, co dobre.
Nie słuchaj tego, co złe; słuchaj tego, co dobre.
Nie mów o tym, co złe; mów o tym, co dobre.
Nie czyń tego, co złe; czyń to, co dobre.
Nie myśl o tym, co złe; myśl o tym, co dobre.
To jest droga do Boga.
Bezpieczeństwo i świętość ciała zależy od czynienia
właściwego użytku z pięciu zmysłów. Kultura Bharatu uczy dziewięciu
ścieżek oddania w celu uświęcenia zmysłów. Są to: śrawanam (słuchanie),
kirtanam (śpiewanie), wisznusmaranam (kontemplacja Boga), padasewanam
(służenie Jego lotosowym stopom), wandanam (pozdrawianie), arczanam
(oddawanie czci), dasjam (służenie), sneham (przyjaźń) i atmaniwedanam (poddanie się).
Powtarzajcie imię Boga i czyńcie wszystko dla dobra innych. Karmanubandhini manuszja loke - na
tym świecie człowiek jest związany działaniem. Waszym życiem kieruje
działanie. Nie możecie bez niego żyć ani przez chwilę. Niech każde wasze
działanie będzie modlitwą do Boga. To prawdziwa i odwieczna droga, jaką
zalecają Upaniszady i jaką zawiera modlitwa Thasmai namah karmane.
Musicie ofiarować modlitwy Bogu w postaci działania po to, by sprawił,
abyście mogli wypełniać szlachetne czyny, które są pożyteczne dla
wszystkich i prowadzą do pokoju na świecie.
Przeznaczeniem ludzkiego ciała jest służenie innym, a
nie popełnianie egoistycznych czynów. Ponieważ egoizm stał się
nieodłączną częścią waszego życia, angażujecie się w wiele grzesznych
działań. Pozbądźcie się egoizmu, podejmijcie bezinteresowną służbę.
Porzućcie przywiązanie do ciała. Przywiążcie się do jaźni. Zrozumcie, że
ta sama jaźń (atma) istnieje w każdym. Chociaż widzicie tu wiele
świecących żarówek, to prąd, który przez nie płynie, jest ten sam. Ciała
są jak żarówki; zasada atmy to obecny w nich prąd. Z takim poczuciem
jedności dokładajcie starań, aby złagodzić cierpienie bliźnich.
Mędrzec Wjasa przedstawił esencję 18 puran w sentencji:
Paropakaraja punjaja, papaja parapidanam - człowiek zdobywa zasługi,
służąc innym, a popełnia grzech, raniąc ich. Dlatego zawsze pomagajcie,
nigdy nie krzywdźcie. Nie ma większej sadhany (praktyki duchowej) niż
ta. To podstawa samorealizacji!
Jaźń to nic innego jak zasada atmy. Istnieje tylko jedna jaźń. Dlatego
mówi się: Ekam ewa adwitijam Brahma - Bóg jest jednym bez drugiego.
To dość zaskakujące, że człowiek nie jest w stanie uwierzyć w tę zasadę
jedności. Wierzy w to, co nadaje telewizja i radio, ale nie wierzy w
jaźń. Ten, kto nie wierzy w jaźń, jest w istocie ślepy. Na tym świecie
nie istnieje nic, oprócz atmy. Każda istota jest ucieleśnieniem
boskości. Sarwa dżiwa namskaram keszawam pratigaczati - kogokolwiek
pozdrawiacie, dociera to do Boga! Podobnie, kogokolwiek krytykujecie,
krytyka także dochodzi do Boga. Zatem nie krytykujcie ani nie nienawidźcie nikogo.
Jest wielu ludzi, którzy podejmują praktyki duchowe, takie jak dżapa,
dhjana i joga. Bez wątpienia są to święte działania i można je
wykonywać. Jednak bardzo ważne jest to, aby rozpoznać zasadę jedności.
Jest tylko jeden Bóg i jest On wszechobecny. Dlaczego nie możecie
uwierzyć w tę wszechobecną boskość? Jesteście gotowi uwierzyć tym,
którzy sprowadzają was na złą drogę. Lecz nie wierzycie tym, którzy
wskazują wam właściwą drogę. Jest to wpływ epoki kali i skutek
dzisiejszej edukacji. Dzisiejsza edukacja ogranicza się wyłącznie do
wiedzy książkowej, która jest jedynie wiedzą powierzchowną. Jest tylko
jedna książka, jaką musicie przestudiować - ten świat. Zamiast
przyswajać sobie lekcje z tej wielkiej księgi świata, ograniczacie się
do małych podręczników. Jaki jest z nich pożytek? Nie zadowalajcie się
samą wiedzą książkową. Starajcie się zdobyć wiedzę praktyczną. Tylko
wtedy wasze życie znajdzie spełnienie.
Ucieleśnienia miłości!
Miłość istnieje w każdym człowieku. Miłość jest Bogiem,
żyjcie w miłości. Skoro macie w sobie taką świętą miłość, dlaczego nie
potraficie przekształcić jej w działanie?
Zaczynaj dzień miłością,
spędzaj dzień z miłością,
wypełniaj dzień miłością,
zakończ dzień miłością.
To jest droga do Boga.
Są tacy ludzie, którzy nienawidzą nawet swoich rodziców.
To poważny błąd. Matru dewo bhawa, pitru dewo bhawa, aczarja dewo
bhawa, atithi dewo bhawa - czcij matkę, ojca, nauczyciela i gościa jak
Boga. Jak ktoś, kto nie szanuje rodziców, może oddawać cześć Bogu? Nikt
nie dorówna matce w przekazywaniu świętych nauk dzieciom. Być może
słyszeliście opowieść o Abrahamie Lincolnie. Ponieważ urodził się w
ubogiej rodzinie, nie miał nawet odpowiednich ubrań, które mógłby nosić.
Gdy chodził do szkoły, koledzy naśmiewali się z niego. Lincoln nie mógł
znieść tych upokorzeń. Któregoś dnia ze łzami w oczach poskarżył się
matce: "Matko, moi szkolni koledzy naśmiewają się z mojego ubrania.
Patrzą na mnie z góry i mówią, że nie zasługuję na ich towarzystwo".
Wówczas matka powiedziała Lincolnowi: "Synu, jesteś świadom naszej
sytuacji finansowej. Dlatego nie zważaj na to, co mówią inni. Zachowaj
szacunek dla samego siebie. Rozwijaj wiarę w siebie, która obdarzy cię
wszelkim bogactwem i wszelką pomyślnością". Od tamtego dnia zgodnie ze
wskazówkami matki, Lincoln nabierał wiary w siebie, zachowywał szacunek
dla samego siebie i wreszcie został prezydentem Ameryki. Chociaż urodził
się w ubogiej rodzinie, osiągnął taką wysoką pozycję tylko dlatego, że
miał wiarę w siebie i szacunek dla samego siebie, który obdarza łaską.
Nie popadajcie w przygnębienie, jeśli inni was krytykują i wyśmiewają.
Myślcie, że wszystko, co się dzieje, jest dla was dobre. Gdy tylko
rozwiniecie taki spokój, nie będzie kogoś większego niż wy.
Ucieleśnienia miłości!
Okazujcie szacunek, a będziecie szanowani. To, co dacie
innym, wróci do was. Musicie stawić czoła odbiciu, reakcji i oddźwiękowi
swoich czynów. Wszystko, łącznie z urzeczywistnieniem Boga, zależy od
waszych działań. Dzisiaj jest początek Nowego Roku, lecz nie niesie on
ze sobą niczego nowego. Dzisiaj nie różni się od wczoraj. Jeśli teraz
czynicie dobro, to w przyszłości zbierzecie plon dobrodziejstw. Dlatego
uświęcajcie swoje czyny. Na karmana na pradżaja dhanena tjagenajke
amrutattwamanasu - nieśmiertelności nie można osiągnąć przez działanie,
przez potomstwo ani przez bogactwo. Można ją osiągnąć tylko przez
poświęcenie! Błogość, jaką czerpiecie z poświęcenia, jest wieczna. To
jedyne prawdziwe bogactwo, które nigdy nie zmaleje! Aby zdobyć takie
trwałe bogactwo, poświęcajcie czas na kontemplowanie Boga. Boskość
przenika wszystko to, co widzicie, słyszycie i czujecie. Skoro
przebywacie w stałym towarzystwie wszechobecnej boskości, to dlaczego
się niepokoicie i boicie? Dlaczego się lękasz, skoro ja tu jestem
(głośne oklaski)? Niczego się nie bójcie, ponieważ Bóg jest w was, z
wami, nad wami, pod wami i wokół was. On podąża za wami jak cień. Nie
zapominajcie o Nim. Ateiści mogą mówić, co chcą. Jeśli macie wiarę, Bóg
was ochroni wszędzie, gdzie będziecie - w lesie, na niebie, w mieście
czy na wsi; na szczycie góry czy pośrodku głębokiego oceanu.
Dzisiaj miasta stały się ośrodkami skażenia i niepokoju.
Wszystko jest skażone, tak jak umysł człowieka został skażony. Jeśli
umysł będzie czysty, wszystko inne stanie się czyste. Tak więc oczyśćcie
umysł. Wypędźcie wszystkie zmartwienia. Jaki jest pożytek z rozmyślania
o przeszłości? Przeszłość to przeszłość, zapomnijcie o niej. Przyszłość
jest niepewna. Jaka jest pewność, że dożyjecie jutra? Nie martwcie się o
przyszłość. Bardzo ważna jest chwila obecna. To wszechobecność, a nie
zwyczajna obecność. Dlatego wykorzystajcie jak najlepiej chwilę obecną i
bądźcie szczęśliwi.
Studenci i wielbiciele!
Oddanie nie oznacza jedynie czytania świętych tekstów
i odprawiania rytuałów. Możecie kontynuować te praktyki, lecz zawsze
utrzymujcie serce święte. Niezależnie od tego, co się wydarzy,
dopilnujcie, aby wasza wiara nie chwiała się. Wszystko to, co ziemskie,
przychodzi i odchodzi jak przepływające chmury. Jednak zasada miłości
przychodzi i wzrasta. Nie ma innego Boga niż miłość. Miłość jest waszym
życiem, waszym przyjacielem, waszym krewnym i waszym pokarmem - miłość
jest dla was wszystkim. Serce, które jest pełne miłości, nie będzie
skażone. Miłość jest słodka. Gdy tylko napełnicie serce miłością, nie
dopuścicie do siebie trucizny w postaci zła.
Ucieleśnienia miłości!
Ponieważ nie jesteście świadomi świętości miłości,
marnujecie ją i kierujecie ku sprawom doczesnym. Miłość jest największym
bogactwem i skarbem. Niech miłość wypełnia cały świat. Jedynie miłość
ochroni ten kraj i sprawi, że będzie się dobrze rozwijał. Niech miłość
wypełnia każdy wasz czyn. Miłość daje święte nagrody.
Tłum. Dawid Kozioł
Źródło: www.sssbpt.info/ssspeaks/volume34/sss34-07.pdf
