STRONA GŁÓWNA | SATHYA SAI BABA | NAUKI | ORGANIZACJA | PUBLIKACJE | AKTUALNOŚCI | MYŚL DNIA | GALERIA | JEDZIEMY DO SAI | KONTAKT Z NAMI | MULTIMEDIA | DYSKURSY MP3 | LINKI | MAPA SERWISU | SKLEP



Powrót do listy dyskursów          wersja w formacie pdf         



Szczęście to zjednoczenie z Bogiem

Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony 31.08.2001 r.
z okazji święta Onam w Prasanthi Nilajam


Indha pudżjamaja Onam diwasam ella
dżanangalukum endej paripurna anugraham asirwadam.

W ten pomyślny dzień Onam
szczodrze obdarzam Was wszystkich łaską i błogosławieństwem.

Jakie szczęście osiągnął demon Somakasura przez kradzież Wed i znieważanie Boga? Jaki był los dziesięciogłowego Rawany, który porwał małżonkę Ramy? Co na końcu zabrał ze sobą Durjodhana, który nie zgodził się przekazać Pandawom nawet tyle ziemi, ile zajmuje czubek igły? Co ostatecznie stało się z niegodziwym Kamsą, który dopuszczał się strasznych czynów, zabijając niemowlęta? Dzisiaj taki sam los spotka niegodziwców. Jeśli nie dzisiaj, to przynajmniej jutro muszą spotkać swoje przeznaczenie. Człowieku! Nie rozwijaj nadmiernych pragnień. Lepiej żyj skromnie.

Ucieleśnienia miłości!

Prawda przenika cały świat. Prawda jest wszechobecna. Wszelkie bogactwo, wygody i udogodnienia opierają się na prawdzie. Świat nie może istnieć bez prawdy. Dzisiaj człowiek zmaga się z trudnościami, ponieważ zapomniał o prawdzie. Prawdy nie da się ukryć ani zmienić. Trikala badhjam satjam - prawda pozostaje niezmienna w trzech okresach czasu - w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Od czasów starożytnych Bharat mógł cieszyć się pokojem i pomyślnością, bo jego mieszkańcy przestrzegali prawdy. Bharatijowie upowszechniali przesłanie duchowości na całym świecie. Mieli taką zasadę: Loka samasta sukhino bhawantu - niech wszystkie światy będą szczęśliwe! Dzisiaj ten święty ideał poszedł w zapomnienie. Satjannasti paro dharma - nie ma większej dharmy niż przestrzeganie prawdy. Prawda jest życiem człowieka. Prawda jest podstawą wszystkich wartości ludzkich. Prawda jest najszlachetniejszą z cnót. Być może słyszeliście historię o królu Hariśczandrze, który poświęcił swoje królestwo, żonę i syna dla prawdy.

Stworzenie wyłania się z prawdy i roztapia się w prawdzie,
Czy jest takie miejsce, w którym nie byłoby prawdy?
Uświadomcie sobie tę czystą i nieskalaną prawdę.

Być może prawda brzmi jak proste słowo, ale bardzo ważne jest, aby poznać jego wielkość. Satja (prawda) obejmuje wszystko, co istnieje. Cały wszechświat zależy od prawdy. Jeśli utracimy podstawę, co zostanie z naszego życia? Nie ma takiego miejsca, w którym prawda nie istnieje.

Prawda była podstawą wszelkich działań króla Balego. Wykonywał swoje obowiązki, patrząc na swoich poddanych jak na własne dzieci. Bali był bardzo szlachetnym człowiekiem. Był pełen współczucia i jaśniał jak słońce prawdy. Sam fakt jego panowania w kraju Kerali jest przyczyną pomyślności i szczęścia mieszkających tam ludzi. Dzięki wielkiej odwadze pokonał wszystkich niższych bogów. Aby upamiętnić swoje zwycięstwo nad brzegiem rzeki Narmady, odprawił ofiarę zwaną wiśwadżit.

W tamtym czasie Pan inkarnował jako Wamana. Urodził się jako syn świętej pary Kaszjapy i Aditi, która mieszkała w pustelni o nazwie Siddhaszram. Młody Wamana chodził do miejsca, w którym Bali odprawiał święty obrzęd. Chłopiec był mądry i jaśniał blaskiem, a wszyscy z podziwem patrzyli na jego wielkie piękno. Wamana był prawdziwym ucieleśnieniem przyciągającego pola magnetycznego. Ratnamala, córka Balego, zobaczyła młodego chłopca i w umyśle rozwinęła pragnienie, aby go usynowić i rozpieszczać na różne sposoby. Jednak jak wiecie, w międzyczasie Wamana zepchnął Balego do patali (świata podziemnego). To zdarzenie zmieniło w nienawiść miłość Ratnamali do Wamany; poczuła, że mogłaby zabić dziecko. Wszechwiedzący Wamana zauważył, o czym pomyślała Ratnamala i oznajmił: Tathastu - niech tak będzie! Ponieważ Bóg jest wszechobecny, to Sarwata panipadam tat sarwatokszi siromukham, sarwata sruthimaloke sarwamawrutja tiszthati - rękami, stopami, oczami, głowami, ustami i uszami przenikającymi wszystko, On przenika cały wszechświat. Nieustannie obdarza tym błogosławieństwem wszystkich ludzi. Nic nie umknie Jego uwadze. Dlatego nasze umysły muszą być zawsze wypełnione dobrymi myślami. Wamana powiedział Ratnamali: "Matko, najpierw pragnęłaś karmić mnie piersią. Lecz gdy zobaczyłaś upadek swego ojca, twoje pragnienie zmieniło się w nienawiść. Chciałaś nakarmić mnie trucizną i zabić. Urodzisz się w dwaparajudze jako Putana, nakarmisz mnie zatrutym mlekiem i zginiesz". Dlatego dla nas wszystkich ważne jest, abyśmy zawsze mieli dobre myśli, ponieważ Bóg błogosławi i wciąż je spełnia. Z powodu nieświadomości tej rzeczywistości ludzie napełniają umysł wieloma negatywnymi myślami.

Nie patrz na to, co złe, patrz na to, co dobre.
Nie słuchaj tego, co złe, słuchaj tego, co dobre.
Nie myśl o tym, co złe, myśl o tym, co dobre.
Nie mów o tym, co złe, mów o tym, co dobre.
Nie czyń tego, co złe, czyń to, co dobre.
To jest droga do Boga.

Zatem jeśli wasze myśli będą czyste, zostaniecie obdarzeni czystością. Napełniamy umysł i poświęcamy czas na działania i relacje pełne zła, lecz gdy zbieramy ich skutki i zaznajemy cierpienia, jesteśmy pogrążeni w smutku. Ponieważ każda myśl pochodzi z umysłu, niesie ze sobą określone konsekwencje. Taki był los Ratnamali. Gdy doświadczacie nieszczęścia, obwiniacie Boga, lecz nie uświadamiacie sobie, że wasze cierpienie jest skutkiem waszych myśli. Dlatego musicie mieć dobre myśli i szukać dobrego towarzystwa.

Król Bali był uosobieniem szlachetności. Aby dotrzymać obietnicy, poświęcił wszystko. Młody Wamana poprosił o trzy kroki ziemi. Bali złożył obietnicę bez chwili wahania. Jednak nauczyciel króla, Śukraczarja, zniechęcał go. Powiedział Balemu: "Człowiek, który stoi przed tobą, to sam Wisznu. Gdy tylko coś mu obiecasz, nie będziesz mógł się z tego wycofać. Dlatego nie składaj pochopnych obietnic". Bali odrzekł Śukraczarji, że nie ma większego grzechu niż wycofać się z danego słowa i niezależnie od szczególnego nakazu nauczyciela, dotrzymał obietnicy, jaką złożył Wamanie. Bali był gotów doświadczyć każdego cierpienia, gdy chodziło o podtrzymywanie prawdy. Tak więc Pan Wisznu wysłał go do świata podziemnego i zapewnił mu wszelkie życiowe wygody. Przebywając w patali, Bali osiągnął życie wieczne. Jednak poprosił Wamanę, aby co roku mógł wrócić do swojego kraju Kerali i go pobłogosławić. Dlatego mieszkańcy Kerali nazwali ten dzień Onam i świętują go z zapałem.

Król Bali był niezwykle prawym człowiekiem. Chociaż urodził się w rodzinie demonów, wypełniały go boskie myśli. To skutek wielkich zasług Balego, które przejawiają się w postaci dobrodziejstw, jakimi dzisiaj cieszą się mieszkańcy Kerali. Onam nie oznacza jedynie przygotowania słodkiego puddingu ani różnych pysznych potraw i najadania się do syta. Musimy zrozumieć to doświadczenie - spotkanie Balego i Wamany. Uważa się, że dzisiaj Wamana jest fizycznie obecny w Kerali i dlatego ten dzień należy świętować z wesołością i radością. Nasze życie musi być etyczne, moralne i duchowe. Satjam brujat, prijam brujat, na brujat satjam aprijam - mów prawdę, mów uprzejmie i nie wypowiadaj nieprzyjemnej prawdy. Są to wartości etyczne, moralne i duchowe. Wszystkie ostatecznie opierają się na prawdzie. Podążając drogą prawdy i nie rezygnując z życia duchowego, musimy pracować dla dobra całego świata. Kerala ma tożsamość polityczną jako kraj komunistyczny. Jednak niezależnie od przekonań politycznych, każdy mieszkaniec Kerali nie odstępuje od wykonywania codziennych obowiązków - bierze oczyszczającą kąpiel, nakłada święty popiół na czoło lub nosi na nim znaki z pasty sandałowej, a także odwiedza świątynie. Boska miłość i oddanie tych ludzi są niezrównane. Kerala to piękny stan. Mieszkają tam ludzie, którzy przyjmują postawę duchową. Lecz czas przynosi zmiany i czułe serca ludzi stają się twarde. Dlaczego tak się dzieje? Powoduje to nasze nastawienie. Dobre i złe nawyki jednostki żyjącej na określonym obszarze mają wpływ na cały kraj.

Jeśli traci się pieniądze, nic się nie traci.
Jeśli traci się zdrowie, coś się traci.
Jeśli traci się charakter, traci się wszystko.

Dlatego w pierwszej kolejności wszyscy muszą chronić charakter. To jedyne odwieczne pragnienie Boga. Ludzie nie rozpoznają tej prawdy, spędzają czas na zdobywaniu majątku i na innych egoistycznych działaniach. Taką egoistyczną postawę należy wykorzenić z serca człowieka. Wszyscy są jednym, bądź taki sam dla wszystkich. Wszyscy ludzie na świecie są jedną rodziną. Czy jesteście ateistami czy teistami, młodzi czy starzy, musicie uświadomić sobie, że wszyscy należycie do jednej rasy ludzkości. Musicie rozwijać ludzkie wartości. Bez nich jesteście ludźmi tylko z wyglądu, ale nie w rzeczywistości. Człowieka wypełniają takie cechy, jak złość, żądza, chciwość czy zazdrość. To cechy zwierzęce. Złość leży w naturze psa. Chwiejność umysłu to cecha małpy. Nie jesteś ani psem ani małpą. Gdy wpadniesz w złość, nieustannie powtarzaj sobie, że nie jesteś psem, a twój gniew osłabnie. Dzisiaj ludzie mają coraz więcej cech zwierzęcych. Trzeba naprawić tę sytuację. Jakie są ludzkie cechy? Współczucie, prawda, wyrozumiałość lub zrozumienie. To cechy ludzkie, jakie musimy pielęgnować.

Działania Boga różnią się, a ich znaczenie nie jest jasne dla nas wszystkich. Dlatego tworzymy nasze reakcje i postawy wobec tych sytuacji. Reakcje te są naszym własnym dziełem i nie odpowiadają rzeczywistym zdarzeniom. Złość pojawia się w was tak, jak gdyby było to uczucie kogoś innego. Podobnie, różne postawy, takie jak chciwość, zazdrość, pycha czy oszustwo, to nasze wewnętrzne postawy nałożone na innych. Bóg jest czysty, pozbawiony atrybutów i bezinteresowny - na taką boskość rzutujecie własne wady. Staracie się powstrzymać i stłumić w sobie te negatywne skłonności. Podejmowanie takich prób nie ma sensu, gdyż prędzej czy później będą musiały się ujawnić. Musicie dokładać starań, aby powstrzymać je na samym początku. Głęboko z ziemi wydobywa się wiele paliw, m.in. ropę naftową lub węgiel. Gdzie pierwszy raz pojawiły się te złoża? Przez dłuższy czas gromadziły się we wnętrzu ziemi. Teraz próbują wydostać się na powierzchnię. W ten sam sposób złe skłonności, takie jak żądza, gniew czy nienawiść, gromadzą się w was i tam ukrywają. Kiedyś muszą się uzewnętrznić. Zatem zważajcie na to, by nawet nie miały do was dostępu. To jest prawdziwa wartość ludzka. Sama próba kontrolowania lub powstrzymywania gniewu jest oznaką słabości. W rzeczywistości musicie tak kształtować charakter, aby nie dopuścić do siebie uczucia gniewu.

Ucieleśnienia miłości!

Istnieją różne ludzkie cechy. Nie można ich wszystkich powstrzymać ani porzucić. Musicie używać zdolności rozróżniania i mieć pewność, że docierają do was tylko dobre cechy. Przyswajajcie je sobie i bądźcie przykładem dla innych dokoła. To jest prawdziwa wartość ludzka. Najważniejsza jest miłość. Miłość jest Bogiem; żyjcie w miłości. Powinniśmy napełnić nasze serca czystą miłością. Jeśli nasze serca będą pełne świętej miłości, nie wkradnie się do nich żadna zła skłonność. Serce jest jak pojedyncza sofa, a nie jak podwójna sofa czy "gorące krzesło". W sercu jest miejsce tylko na jedną skłonność i niech to będzie boska miłość.

Zaczynaj dzień miłością,
spędzaj dzień z miłością,
wypełniaj dzień miłością,
zakończ dzień miłością
- to jest droga do Boga.

Miłość wypływa z prawdy, a prawda wypływa z miłości; jedna nie istnieje bez drugiej. Prawda to prąd wewnętrzny, a miłość to prąd zewnętrzny. Tę prawdę wyraża wedyjskie powiedzenie: Antar//bahisczha tat sarwamwjapja Narajana sthita - wszechobecny Bóg przebywa wewnątrz i na zewnątrz. Tę jedność wyraża zasada Narajany. Prąd wewnętrzny jest stały. Symbolizuje go Saraswati. Być może widzieliście rzekę Ganges i Jamunę. Saraswati to niewidzialny prąd. Ten odwieczny wewnętrzny prąd, jakim jest zasada Saraswati, reprezentuje mowa. Nasza zdolność mowy to boska zasada Saraswati i jako taka nie powinna być nadużywana ani niewłaściwie używana. Panowanie nad mową jest bardzo ważne. Jeśli potkniecie się i upadniecie, nie wyrządzicie sobie wielkiej krzywdy, lecz jeśli się przejęzyczycie, spowoduje to nieodwracalną szkodę. Spośród wszystkich ludzkich zdolności mowa ma duże znaczenie i należy posługiwać się nią wyjątkowo ostrożnie. Nie mówcie tak, aby kogoś zranić ani nie kłamcie. Być może myślicie, że to trudne zadanie, lecz jest to bardzo łatwe. W rzeczywistości macie większą kontrolę nad językiem niż nad zębami i innymi częściami ciała. Język jest niezwykle giętki i nie ma kości. Możecie obracać nim w każdą stronę, w jaką tylko chcecie, a wypowiadane słowa wydają się tańczyć do każdej melodii, jaką zaśpiewacie. Dlatego musicie wypowiadać tylko święte słowa: nirgunam, nirandżanam, sanathana niketanam, nitja, śuddha, budda, mukta i nirmala swarupinam - pozbawiony cech, czysty, ostateczne schronienie, wieczny, nieskażony, oświecony, wolny i ucieleśnienie świętości.

Dźwięki płyną z języka. Mówi się, że Bóg to słowo w określonej postaci: śabda brahmamaji, czaraczaramaji, dżjotirmaji, wangmaji, nitjanandamaji, paratparamaji, majamaji i śrimaji - Bóg jest ucieleśnieniem dźwięku, ruchu i bezruchu, światła, mowy, wiecznej błogości, najwyższej doskonałości, iluzji i bogactwa. Dlatego zawsze mówcie słodko. Aby ludzkość mogła się właściwie rozwijać, podstawą prawdy i miłości musi być dźwięk.

Ucieleśnienia miłości!

Król Bali osiągnął życie wieczne tylko dzięki prawdzie i miłości. Gdy ciało umrze, umysł pozostanie wieczny. Ciało jest jak bańka wodna, umysł jest jak szalona małpa; nie podążajcie za ciałem, nie podążajcie za umysłem; podążajcie za sumieniem. To lekcja z życia Balego.

Sumienie jest nieśmiertelne.
Uniwersalna świadomość nie ma narodzin ani śmierci;
nie ma początku, środka ani końca.
On jest wszechobecny - istnieje jako atma we wszystkim.

Jak zrozumiecie taką istotę? Wszystkie wasze pojęcia są jedynie odbiciem tej rzeczywistości.

Dźwięki, które myślicie, że wytwarzacie, przenikają wszystko. Wszystkie dobre słowa, jakie wypowiedziano i słodkie pieśni, jakie zaśpiewano, rozbrzmiewały w tej sali. Gdzie się one podziały? Są częścią boskiej wibracji. Przenikają każdą miękką lub twardą cząstkę, każdy znajdujący się tutaj przedmiot i istnieją w nim. Czasami słyszycie słowa lub dźwięki dobiegające stąd lub stamtąd, lecz boskie wibracje są wieczne i wszechobecne. Dlatego Wedy głoszą: Sarwatahpanipadam - boska wibracja przenika nas wszystkich od stóp do głów. Jeśli tylko będziecie stale praktykowali właściwe posługiwanie się zdolnością mowy, napełnicie się boskimi wibracjami i poczujecie boską błogość.

Nie ma strachu przed grzechem,
jest pełen ignorancji i nie okazuje szacunku.
Czy taką osobę bez śladu człowieczeństwa
nazwiesz istotą ludzką?
To wróg powszechnego pokoju.

Co jest źródłem wszelkiej przemocy i niepokoju na świecie? Życie jednostki jest odbiciem sytuacji na świecie. Jeśli każdy człowiek jest dobry, wówczas cały świat jest spokojny. Mówcie to, co dobre i postępujcie właściwie. Zmieńcie swoje życie w święte życie. W ten sposób dzielcie się dobrem wszędzie dokoła. Rozmawiajcie z miłością. Śpiewajcie z miłością. Oto pieśń gopik:

Kriszno! Zaśpiewaj dla nas,
aby na tej jałowej ziemi pozbawionej miłości
wykiełkowały pełne uczuć nasiona miłości;
aby padały obfite deszcze miłości,
aby nieustannie płynęły rzeki miłości.

Muzyka jest odbiciem miłości. Wszystkie zjawiska są odbiciem, reakcją i oddźwiękiem. Życie jest odbiciem, serce jest rzeczywistością. Gdy rzeczywistość będzie czysta, odbicie i oddźwięk będą prawdziwymi reprezentantami wewnętrznej rzeczywistości. Dlatego dzisiaj musimy napełnić nasze serca miłością. Miłość to szerokie pojęcie. Miłość ma wiele znaczeń. Istnieje miłość ziemska lub miłość fizyczna. Miłość jest jedna. Wszystko inne jest przemijające. Prawdziwą miłością jest jedynie miłość duchowa, która wypływa z serca. Tylko miłość duchowa jest wartościowa, natomiast każda inna miłość jest bezwartościowa. Nawet wszystkie rytuały, jakie wykonujecie, takie jak medytacja i oddawanie czci, w istocie są bezwartościowe. Siedzicie w medytacji i obracacie paciorki różańca, lecz wasz umysł robi zakupy na bazarze. Kontrolowanie umysłu to prawdziwe oddawanie czci. Jeśli pozwalacie umysłowi wędrować, gdy wasze dłonie wykonują gesty uwielbienia, nie jest to wcale oddawanie czci. Manah ewa manuszjanam karanam bandhamokszajo - jedynie umysł odpowiada zarówno za zniewolenie, jak i za wyzwolenie człowieka. Wasz umysł musi skoncentrować się na Bogu.

Przyjmijcie, że to jest zamek, a tu jest klucz. Włóżcie klucz do zamka, przekręćcie go w prawo, a zamek otworzy się; obróćcie klucz w lewo, a drzwi się zamkną. Wasze serce to zamek, a wasz umysł to klucz. Skierujcie umysł ku Bogu, a będziecie wolni. Skierujcie umysł w stronę świata, a będziecie związani. Nasz umysł wciąż zwraca się ku światu. Jest nim pochłonięty. Nie kierujemy umysłu ku duchowości. Oczywiście świat jest tam, ale nasze doświadczenie tam jest nietrwałe i przemijające. Prawda jest tylko jedna i jest to prawda duchowa. Stać się duchowym to znaczy 'połączyć się'. Życie ziemskie jest jak małżeństwo, a nawet nie jak małżeństwo, lecz właściwie jak miraż, złudzenie [gra słów w jęz. ang.: "marriage" – "mirage"]. Miraż jest widoczny, lecz w rzeczywistości nie istnieje. Małżeństwo zawiera się, ale między mężem i żoną nie ma jedności. Jeśli jedno mówi 'tak', drugie mówi 'nie' i trwają niekończące się spory. Czy małżeństwo przynosi jedność? Nie. Jedność sama w sobie jest rzeczywistością. Ekam sat wiprah bahudha wadanti - prawda jest jedna, lecz mędrcy nazywają ją wieloma nazwami.

Człowieku! Zapominasz o lotosookim Panu,
od chwili gdy wstaniesz z łózka do momentu, gdy położysz się spać,
biegasz za tym i tamtym, aby napełnić brzuch.
Jakiegoż to szczęścia doświadczasz?

Trudzisz się w życiu tylko po to, by napełnić brzuch.
Zdobywasz ogrom wiedzy z różnych dziedzin,
ale nie potrafisz cieszyć się całkowitą błogością.
Znajdź schronienie w Bogu i rozmyślaj o Nim.
On na pewno wskaże ci właściwą drogę.

Aby napełnić brzuch, idziemy na studia, zdobywamy kwalifikacje zawodowe i prowadzimy działalność biznesową; wszystko to służy zbieraniu bogactwa - nieustannemu gromadzeniu majątku i dobytku. Czy jest ktoś, kto po śmierci zabrał ze sobą choćby cząstkę z tego, co zgromadził? Pewna suma pieniędzy jest niezbędna do godnego życia. Pieniądz to obosieczna broń, którą można użyć do czynienia dobra lub zła. Pieniądze przychodzą i odchodzą, ale moralność przychodzi i wzrasta. Dlatego przede wszystkim trzeba zdobyć kapitał moralności. Dzisiaj studenci bardzo chcą zdobyć majątek, siłę i przyjaźń, ale wykazują niewielkie zainteresowanie rozwijaniem charakteru. Bez charakteru majątek, siła i przyjaźń są bezwartościowe. Prawdziwym człowiekiem jest ten, kto ma silny charakter. Aby zaspokoić potrzeby fizyczne, zwierzęta kierują się przyczyną i odpowiednim czasem, natomiast człowiek nie kieruje się ani przyczyną, ani odpowiednim czasem. Jaki jest pożytek z takiego rozwiązłego życia?

Mieszkańcy Kerali muszą starać się zachować swoją starożytną kulturę. Wszystkie nasiona potrzebne do krzewienia ich kultury są wciąż żywe i silne. Król Bali wspierał czyste i święte myśli i działania. Nazywano go Mahabali, gdyż był doprawdy wielki ze względu na swój charakter. Kerali, którą założyła tak wybitna postać, nie należy traktować z lekceważeniem. Na mapie świata Kerala być może wygląda na małą, lecz jest ośrodkiem wielkiej boskości; jest pełna błogości. Ziemia ta zrodziła Balego, Wamanę i była miejscem, w którym Wiświamitra wykonywał surową ascezę i przekazał świętą mantrę Gajatri zaczynającą się od słów Bhur Bhuwah Swaha. Bhuroznacza materializację, bhuwah - wibrację, a swaha - emanację. Wszechświat składa się wyłącznie z tych trzech elementów. Emanacja to boskość, wibracja to zasada życia, a materializacja to ciało. Wszystkie te składniki macie w sobie. Nie jesteście jednym, lecz trzema - tym, kim myślicie, że jesteście (ciałem), tym, za kogo uważają was inni (umysłem) i tym, kim jesteście naprawdę (atmą). Człowieczeństwo zdobędziecie dopiero wtedy, gdy rozpoznacie tę rzeczywistość. Nie przywiązujcie się zbytnio do ciała. Dopóki żyjecie, musicie je utrzymywać w dobrym stanie. Podstawą karmajogi jest ciało. Podstawą medytacji i oddawania czci jest umysł. Podstawą urzeczywistnienia jest serce. Musicie uświadomić sobie jedność ciała, umysłu i serca. Można dostrzec różne rodzaje takiej potrójnej jedności, dla przykładu:

Trigunam trigunakaram, trinetramcza trijajudham;
Tridżanma papa samharam eka bilwam Śiwarpanam.

Jaka jest właściwa ofiara dla Boga? Mówi się, że patram, puszpam, phalam i tojam (liść, kwiat, owoc i woda). Co to za dary? Wasze ciało to liść, wasze serce to kwiat, wasz umysł to owoc, a łzy błogości to woda. Zamiast przywiązywać nadmierną wagę do tego nietrwałego ciała, podkreślajcie znaczenie atmatattwy (zasady atmy). Ciało także należy poddać Bogu. W jaki sposób? Przez podejmowanie praktyk religijnych i innych świętych czynów.

Ucieleśnienia miłości!

Nie musicie wyruszać na poszukiwanie świątyń i sanktuariów w celu oddawania czci. Wasze ciało jest świątynią. Deho dewalaja proktho dżiwo dewa sanathana - ciało jest świątynią, a jego mieszkańcem jest odwieczny Bóg. Boga nie znajdziecie w świątyni ani w pałacu. Odnajdziecie Go w swoim sercu. Wszyscy jesteście ucieleśnieniem boskości. Rigweda głosi: Sahasra sirsza purusza sahasraksza sahasra pad - boskość przenika wszędzie dzięki tysiącom głów, stóp i oczu.

Pamiętajcie o tym: "Nie jestem zwykłym człowiekiem, jestem ucieleśnieniem Boga". Utrzymujcie to przekonanie w umyśle, wówczas uświadomicie sobie tę prawdę. Mówi się: Brahmawid brahmajwa bhawati - ten, kto zna brahmana, sam staje się brahmanem. Jeśli będziesz uważał się za Boga, staniesz się Bogiem. Jeśli będziesz uważał się za człowieka, pozostaniesz nim. Chociaż przyjęliście ludzką postać, jest w was zasada atmy. Aby rozpoznać tego atmana, musicie zachować czyste i puste serce. Obchodzimy to święto, aby oczyścić nasze serca. Najważniejszym celem tych uroczystości jest oczyszczenie umysłu. Dla ludzi bardzo ważna jest jedność. Wypełniajcie codzienne obowiązki w świetle zasady miłości.

Ucieleśnienia miłości!

Obecnie na drodze duchowości istnieje wiele przeszkód. Jednak są one chwilowe i możliwe do pokonania. Umysł człowieka jest z natury chwiejny, natomiast świat stwarza możliwości, aby umocnić się w tym przekonaniu. Skoncentrujcie umysł na jednym celu i nie pozwalajcie się mu wahać. Musicie wytrwać w tym postanowieniu do samego końca. Taka stałość celu nie jest powszechna w dzisiejszych czasach. Jaka jest tego przyczyna? Jest wielu tak zwanych przewodników duchowych, którzy mają różne imiona – Matadżi, Swamidżi i Babadżi. Z tego powodu ludzki umysł błądzi. Jest tylko jeden Bóg. Pozostańcie przy jednym Bogu, jakiego wybraliście i trzymajcie się Go mocno. Nie chodźcie do różnych miejsc bez potrzeby, nie zbłądźcie i nie straćcie wiary. Jeśli będziecie często przesadzali młode drzewko z miejsca na miejsce, to jak wyrośnie ono na zdrowe drzewo? Musicie posadzić je w jednym miejscu, odżywiać nawozem i regularnie podlewać, dopóki nie wyrośnie z niego mocne i silne drzewo. To jest prawdziwe oddanie. Jeśli będziecie często zmieniali przewodników duchowych, wasze oddanie osłabnie. Nie idźcie w tym kierunku. Wybierzcie jednego przewodnika i wierzcie, że Bóg jest we wszystkich. Gita głosi: Mamajwamszo dżiwaloke dżiwabhuta sanathanaha - odwieczna atma we wszystkich istotach jest częścią mojej istoty.

Miejcie wiarę, że Bóg mieszka we wszystkich, lecz jeśli wciąż zmieniacie jednego Boga na drugiego, jest to fałszywe oddanie. Nie zmieniajcie oddania. Bądźcie mocni w wierze. Bez względu na pojawiające się trudności lub smutek, musicie je pokonać i iść naprzód. To jest prawdziwe oddanie. Wiele wielkich dusz musiało przejść takie ciężkie próby. Jakich trudności nie zaznały Mira i Sakkubai? Jednak mocno trzymały się wiary i nie odeszły od wybranych bóstw. Maharana, mąż Miry, obwiniał ją i wypędził z pałacu. Mira była przez chwilę zaskoczona, ale bardzo szybko odzyskała spokój. Dodawała sobie otuchy i pomyślała, że uda się na brzeg Gangi i Jamuny. (Swami boskim głosem zaśpiewał bhadżan Czalo re man Ganga Jamuna tir.) Musimy rozwijać takie niezłomne oddanie. Śankaraczarja również uczył w podobny sposób. Braminowi, którego spotkał na skraju drogi, doradził, aby nie marnował czasu na uczenie się na pamięć zasad gramatyki i poprosił go, by zamiast tego skoncentrował się na imieniu Gowinda.

Ty głupcze, skoncentruj się na oddawaniu czci Gowindzie,
bo gdy nadejdzie czas i wezwie cię Jama,
twoje zasady gramatyki nie przyjdą ci z pomocą.
Zatem czcij Gowindę.

Wszystkie nauki wielkich postaci są prawdziwe i wieczne. Musicie o nich pamiętać. Jeśli będziecie wprowadzali zmiany z dnia na dzień, zniszczycie swoje serce. Kontrolujcie chwiejny umysł i złudne widzenie. To jest najważniejsza cecha prawdziwego wielbiciela. Czcijcie Boga pod każdą postacią i każdym imieniem. W istocie Bóg ma tysiące imion i niezliczoną ilość form. Ek prabhu ke anek nam - jeden Bóg ma wiele imion. Chociaż wielbicie Pana o tysiącu imionach, musicie być w pełni świadomi, że zwracacie się do tego samego Boga. Rama, Kriszna, Allach czy Jezus - wszystkie imiona oznaczają tego samego Boga. Zachowajcie tę wiarę głęboko w sercu i sprawcie, aby wasze życie stało się wartościowe. Zawsze żyjcie w błogości. Szczęście to zjednoczenie z Bogiem. Ziemskie relacje powodują tylko ból i cierpienie. Wasze życie jest całkowicie zmarnowane. Wiele osób przychodzi do mnie z prośbą o pokój. Mówię im: "Synu, pokoju nie ma na zewnątrz, na zewnątrz znajdziesz tylko kawałki". Jesteście ucieleśnieniem pokoju, jesteście ucieleśnieniem Boga, jesteście ucieleśnieniem prawdy i jesteście ucieleśnieniem dharmy (prawości). Skoro jesteście uosobieniem pokoju, dlaczego szukacie go na zewnątrz? Kierujcie się sercem, a wówczas osiągniecie swój cel. Zrozumcie jedność każdej atmy. Dzięki temu uświęcicie swoje życie.

Człowiek napotyka liczne trudności. Narodziny są cierpieniem,
życie na ziemi jest zmartwieniem, życie doczesne jest zmartwieniem,
śmierć jest zmartwieniem, młodość jest zmartwieniem,
starość to następne zmartwienie, karma jest zmartwieniem,
problemy także są zmartwieniem,
nawet szczęście i zachwyt jest zmartwieniem.
Wszystkie zmartwienia znikną, gdy skierujecie umysł ku Bogu.

Jeśli wykopiecie studnię na brzegu morza, zdobędziecie jedynie wodę morską. Jeśli wykopiecie studnię w pobliżu Gangesu, otrzymacie czystą wodę z Gangesu. Jeśli niedaleko płyną czyste wody Gangesu, dlaczego tracicie siły na kopanie studni tu i tam? Bóg jest jak wody Gangesu. Nie musicie kopać studni. Bądźcie blisko Boga, bądźcie Mu drodzy i cieszcie się błogością.

Mieszkańcy Kerali są szczęśliwcami. Gdyby zostali w domach, prawdopodobnie obchodziliby Onam w miarę swoich skromnych możliwości. Nie będą mieli okazji świętować w ten sposób razem z kilkoma tysiącami ludzi. Mieszkańcy Kerali to poddani Balego, których pobłogosławił Wamana. Dlatego mają wielkie szczęście i wiele zasług. Pamiętajcie o swojej starożytnej kulturze. To jest wasze życie i wasz fundament. Dzisiaj nasza kultura upada. Jeśli stracicie kulturę, co wam zostanie? Stracicie wszystko. Nasiona starożytnej kultury indyjskiej zasiane w waszym kraju żyją i wzrastają. Upewnijcie się, że nie zginą, lecz staną się silniejsze. Wierzący i niewierzący przesiąknęli tą kulturą. Upewnijcie się, czy ją pielęgnujecie i rozwijacie. Takie jest moje życzenie. Nie chcę niczego dla siebie. Nie mam potrzeb indywidualnych. Pragnę jedynie waszego szczęścia i waszej miłości.

Tłum. Dawid Kozioł

Źródło: www.sssbpt.info/ssspeaks/volume34/sss34-17.pdf

Copyright © 2001-2024 Stowarzyszenie Sathya Sai