Dobroczynność jest ozdobą ręki.
Prawda jest ozdobą języka.
Święte pisma są ozdobami uszu.
Jaki jest pożytek z innych ozdób?

Ucieleśnienia miłości!

Brahman jest pełen miłości, a w rzeczywistości jest jej ucieleśnieniem. Wasza miłość musi połączyć się z tą miłością. Jest tylko jedna, nie ma drugiej. To stan niedwoistości. Podstawową naturą miłości jest poświęcenie. Miłość pod żadnym pozorem nie dopuszcza do siebie nienawiści. Miłość sprawia, że nawet osoba, która jest daleko od was, staje się wam bliska. Miłość oddala poczucie oddzielenia i wspiera poczucie jedności. Miłość także wznosi człowieka z poziomu zwierzęcego do ludzkiego. Miłość (prema) jest energią życia (praną) człowieka, natomiast energia życia jest miłością. Bez miłości człowiek jest jak martwe ciało. Miłość okazuje się tylko żywym osobom. Nikt nie będzie kochał trupa. Dlatego miłość i życie są ze sobą powiązane i ściśle połączone.

W tym ziemskim życiu miłość przejawia się w kilku formach, takich jak miłość między matką a synem, mężem a żoną i miłość między krewnymi. Miłość ta opiera się na relacjach fizycznych, bierze się z egoistycznych pobudek i troski o własny interes. Jednak boska miłość pozbawiona jest wszelkich śladów interesowności. To miłość dla samej miłości. Nazywa się ją oddaniem (bhakti). Po pierwsze, charakterystyczne dla niej jest dawanie, a nie branie. Po drugie, miłość ta nie zna strachu. Po trzecie, istnieje tylko ze względu na miłość, a nie z egoistycznych pobudek. Wszystkie te aspekty miłości razem oznaczają poddanie (prapatti). Jeśli umocnicie się w postawie poddania, doświadczycie boskiej błogości. Do tego niezbędne jest wybaczanie (kszama).

Jedynie kogoś, kto przyjmuje taką postawę, można uważać za obdarzonego świętą miłością. Wyrozumiałości nie można nauczyć się z podręczników, nabrać od nauczycieli ani od kogoś innego. Wyrozumiałość należy rozwijać samodzielnie w chwilach trudności, ciężkich prób i cierpienia, jakie muszą przyjść. Wyrozumiałość i wybaczanie zakorzenią się w nas, gdy napotkamy problemy i trudności, które powodują smutek i nieszczęście. Gdy stawiacie im czoła, nie powinniście się niepokoić ani popadać w przygnębienie. Jest to oznaką słabości. W takiej sytuacji musicie okazać wyrozumiałość i przyjąć postawę wybaczania, nie ulegać wzburzeniu, które wywołuje gniew, nienawiść i chęć zemsty. Jesteście ucieleśnieniem siły, a nie słabości. Dlatego w chwilach rozpaczy powinniście być przepełnieni uczuciem wyrozumiałości oraz gotowi wybaczyć i zapomnieć. Wybaczanie (kszama) jest największą siłą człowieka. Jeśli straci tę cechę, stanie się demonem.

Wybaczanie to prawda (satjam).
Wybaczanie to prawość (dharma).
Wybaczanie to niekrzywdzenie (ahimsa).
Wybaczanie to poświęcenie (jadżnia).
Wybaczanie to szczęście (santosza).
Wybaczanie to współczucie (daja).
Wybaczanie jest wszystkim na świecie.

Gdy człowiek porzuca tę wspaniałą cechę, wkradają się złe cechy - gniew, nienawiść i zazdrość - które powodują, że traci on ludzką naturę i skłaniają go do popełniania niecnych czynów o naturze demonicznej oraz sprowadzają do poziomu zwierzęcego. Istoty ludzkie powinny jaśnieć ludzkimi cechami. Dzisiaj na całym świecie znajdziemy zazdrość i nienawiść tańczące jak diabły. Zazdrośni i nienawistni ludzie podążają złą ścieżką i doprowadzają siebie do upadku. Najlepszym przykładem takiego postępowania są Kaurawowie w Mahabharacie. Bracia Durjodhana i Duszasana byli ucieleśnieniem bliźniaczych cech - nienawiści i zazdrości. Kriszna powiedział najstarszemu z braci Pandawów, Dharmadży, że Kaurawowie, którzy byli przesiąknięci złymi cechami, nie poprawią się ani nie przyswoją sobie ludzkich cech. Karna, uosobienie ego, dołączył do nich razem z Szakunim, złym doradcą, podsycając tylko gniew, zazdrość i nienawiść. Chociaż Durjodhana i Duszasana urodzili się w znamienitej królewskiej linii, porzucili ludzkie cechy z powodu zazdrości i nienawiści oraz sprowadzili zagładę na swój ród i klan. Kriszna dodał, że zazdrość to niebezpieczny rak, który zjada korzeń drzewa życia, natomiast nienawiść to szkodnik, który atakuje pień drzewa. W ten sposób zazdrość i nienawiść całkowicie niszczą drzewo życia. Kaurawowie byli ofiarami tych dwóch szkodników i dążyli do samozagłady.

Można zadać sobie pytanie, jak pokonać te niebezpieczne szkodniki zazdrości i nienawiści. Jest to możliwe, jeśli wszystkie narządy zmysłów współdziałają. Jeśli spojrzycie na funkcjonowanie narządów zmysłów, możecie zauważyć, że gdy tylko jeden organ przestanie działać w harmonii, życie będzie pozbawione równowagi. Gdy umysł stwarza myśl, wszystkie narządy współdziałają, aby ją zrealizować. Jeśli zmysły nie będą podążać za myślami, życie stanie się nieszczęśliwe. Gdy jest wyrozumiałość, wszystkie narządy zgodnie współdziałają i współpracują.

Pewnego razu narządy ciała - oczy, uszy i kończyny - stały się zazdrosne o język, twierdząc, że podejmują wszelkie wysiłki, aby zdobyć pożywienie, ale to język się nim rozkoszuje. Przestały pracować i przekazywać jedzenie. Język cieszy się smakiem jedzenia i przekazuje do przewodu pokarmowego jedynie smaczne kąski, które narządy wewnętrzne zamieniają w dającą energię krew. Język nie zatrzymuje jedzenia dla siebie. Gdyby nie ważna rola, jaką odgrywa język, inne narządy nie mogłyby funkcjonować. Gdy inne narządy stały się zazdrosne o język i przestały dostarczać jedzenie, aby wyrządzić mu krzywdę, doprowadziły siebie do upadku przez takie działanie, ponieważ nie mogły funkcjonować z powodu braku jedzenia, a w rezultacie niedoboru energii. Podobnie zazdrość, jaką okazuje człowiek, ostatecznie jest przyczyną jego upadku.

Studenci z pewnością przeczytali dramat Szekspira, którego bohater był zawsze pełen zazdrości i ostatecznie spotkał swoje przeznaczenie, ponieważ zazdrość spowodowała, że stał się bardzo słaby i pogrążył się w rozpaczy. Bhasmasura wykonywał surową ascezę i w rezultacie otrzymał taki dar od Pana Śiwy, że każdy człowiek, na którego głowie położył swoją dłoń, spalał się na popiół. Ostatecznie sam zakończył życie, gdy położył dłoń na własnej głowie. Kiedyś Budda spotkał kobietę, która bardzo mu zazdrościła wielkiej popularności. Gdy podszedł do niej, chciała go zaatakować i zabić przy użyciu noża. Jednak Budda powiedział do niej z uśmiechem: "Ciebie również kocham, demonico". Słowa te zaskoczyły demonicę, która myślała, że nikt jej nie pokocha, i w jednej chwili przemieniły jej serce; zamieniła się w gołębicę i poddała się u jego stóp. Gniew rodzi gniew, a zazdrość wywołuje zazdrość. Jedynym sposobem na zwalczenie tych uczuć jest poczucie jedności i miłości.

W życiu doczesnym trzeba doświadczać szczęścia i smutku, gdyż są one nieuniknione tak jak wschód i zachód słońca. Myślicie, że nowy rok przyniesie lepsze doświadczenia. To nie jest właściwe. To umysł odpowiada za doznania przyjemności i bólu. Jeśli wasz umysł będzie dobry, we wszystkim odnajdziecie dobro. Jesteście ucieleśnieniem boskości, która jest wyłącznie błogością. Jeśli tak jest, to czy nie głupotą jest twierdzić, że cierpicie ból i martwicie się z tego powodu?

Gdy wielbiciele będą modlić się do Bhagawana, ofiarowując wszystkie swoje czyny Bogu, z pewnością otrzymają od niego właściwą łaskę. Istnieje 9 rodzajów oddania: słuchanie o chwale Pana (śrawanam), śpiewanie (kirtanam), wspominanie (Wisznusmaranam), uwielbienie (padasewanam), pozdrawianie (wandanam), oddawanie czci (arczanam), pokorna służba (dasjam), przyjaźń (sneham) i poddanie się (atmaniwedanam). Niezależnie od tego, jak oddajecie cześć, Bóg odpowiada tak samo. W dobrych chwilach człowiek zapomina o tym, co otrzymuje. Życie ludzi będzie niemożliwe bez boskiej łaski. Nawet kłopoty, jakich zaznajecie, są darem Boga. Gdy ofiarujecie wszystkie czyny Bogu, z pewnością otrzymacie Jego łaskę. Takie jest znaczenie pewnego wersetu Gity: Sarwa dharman paritjadżja mam ekam śaranam wradża - wypełniaj wszelkie czyny jako ofiarę dla mnie i poddaj się mnie.

Niektórzy ludzie pragną nieustannie odczuwać szczęście. Gdy jecie o godzinie 10:00 rano, później nie posilacie się co godzinę bez przerwy. Musicie mieć przerwę między posiłkami, aby strawić jedzenie. Podobnie gdy zaznajecie przyjemności, musicie ją poznać, zanim spotkacie się z kolejnym takim doświadczeniem. Tak jak musicie wykonywać ćwiczenia, aby wspomóc trawienie jedzenia, tak samo gdy zaznajecie przyjemności, później musicie walczyć z bólem. Dlatego wszystko, co dał wam Bóg, uważajcie za dobre dla ciebie.

Matka odczuwa radość, gdy widzi jak jej dziecko przestał dręczyć silny ból. Jeśli siedzicie w klimatyzowanym pokoju przez 24 godziny na dobę, nie odczuwacie przyjemności. Chłodem w klimatyzowanym pokoju będziecie cieszyć się wtedy, gdy wcześniej przebywaliście na zewnątrz w gorącym słońcu. Po wojnie Mahabharaty Kriszna zapytał matkę Pandawów, Kunti, czego pragnie. Kunti poprosiła Krisznę, aby zawsze zaznawała trudności, gdyż wtedy będzie nieustannie pamiętać o Bogu, tak jak w czasie pobytu Pandawów w lesie przez 12 lat. Powiedziała, że wcześniej nie myślała o Bogu, gdy cieszyła się życiem w pałacu jako królowa.

Gdy jesteście pogrążeni w rozpaczy, cieszycie się słodyczą intonowania imienia Pana. Życie jest mieszanką radości i smutku, tak jak istnieje dzień i noc. Gdyby nie noc, człowiek nie mógłby udać się na zasłużony odpoczynek po ciężkim dniu. W owocu pomarańczy znajduje się słodki sok, ale otacza go gorzka zewnętrzna skórka. To ona chroni sok, który znajduje się w środku. Dlatego musimy znosić ogromne trudności, aby cieszyć się prawdziwą przyjemnością. Człowiek jest ucieleśnieniem wyrozumiałości. Na tym świecie nie ma nic, czego nie moglibyście osiągnąć, mając tę cechę.

Żegnamy stary rok i witamy Nowy Rok! Istnieje między nimi bliski związek. Żegnamy pierwszy i witamy drugi. Tak samo musimy pożegnać złe cechy i powitać dobre i boskie cechy? Możecie ofiarować wszystkie złe cechy Bogu. Nie ma w tym nic niewłaściwego. Tylko Bóg może je przyjąć i obdarować was swoją łaską, abyście pielęgnowali dobre cechy. Dla przykładu, jeśli posiadacie zabrudzony, podarty i zniszczony sturupiowy banknot, nikt go nie przyjmie. Jednak jeśli numer seryjny banknotu jest nienaruszony, Indyjski Bank Rezerw przyjmie go i wyda prawidłową walutę o tej samej wartości. Podobnie tylko Bóg przyjmie złe cechy i uczyni to pod warunkiem, że ofiarujecie je ze szczerym oddaniem i skruchą, a wówczas obficie obdarzy was łaską!

Na tej zasadzie wyznawcy śpiewają mantrę Papoham, prapakarmaham papathmaham, ofiarowują Panu popełnione grzechy i modlą się do Niego o wybaczenie i łaskę. Nawet chrześcijanie stosują zasadę poddania się Bogu, mówiąc: "Wyznaję moje grzechy i modlę się o odkupienie". W ten sposób ludzie ofiarowują wszystkie złe cechy Bogu i otrzymują od Niego dobro.

W naszej tradycji mamy życie w bliskości Boga (upawasę) i siedzenie w pobliżu Boga (upasanę). Zwykle ludzie uważają, że upawasa oznacza jedynie ograniczanie zwykłego jedzenia i spożywanie przekąsek, takich jak czapati lub idli. Nie jest to właściwe. Gdy żyjecie blisko Boga, nie odczuwacie głodu, tak jak uciekacie przed upałem i cieszycie się chłodem, gdy przebywacie w pobliżu klimatyzatora. Jeśli siedzicie blisko Boga, wasze złe cechy znikają, a w ich miejsce pojawiają się dobre myśli i boskie cechy. Takie jest znaczenie upasany. Ludzie interpretują je w wypaczony sposób.

Rok 1993 obfitował w wiele straszliwych wydarzeń na całym świecie. Siłą rzeczy ludzie niepokoją się tym, co wydarzy się w 1994 roku i czy będzie to lepszy rok niż miniony rok. Konkretny rok nie ma znaczenia. Pielęgnujcie dobre myśli, wypowiadajcie dobre słowa i wypełniajcie dobre czyny, mając na uwadze to, że wszyscy na świecie powinni być szczęśliwi. Porzućcie negatywne myśli i złe cechy, ponieważ są one przyczyną wszelkiego cierpienia na świecie.

Nowy rok zaczął się we właściwym momencie, gdyż dzisiaj jest czwarty dzień miesiąca księżycowego (sawithi). Może on przysporzyć ludziom cierpienia podobnego do cierpienia dziecka pod opieką macochy. Jednak patrząc z szerszej perspektywy, księżyca przybywa, co wskazuje na to, że umysł lepiej rozkwita, ponieważ księżyc jest bóstwem przewodnim umysłu. Opierając się na tym, że dzisiaj jest pomyślny dzień (thithi), możemy się spodziewać, że nowy rok będzie lepszy niż miniony rok. Na świecie może wybuchać więcej pożarów i mogą występować pewne konflikty. Jednak możemy mieć nadzieję, że cecha człowieczeństwa zacznie powoli wzrastać, co będzie powodem do radości, gdy dojdzie do transformacji umysłu, aby myśleć, że wszyscy są dziećmi Boga. Należy rozwijać taką postawę, aby wierzyć w braterstwo człowieka i ojcostwo Boga. Ciała mogą być różne, ale duch jest jeden. Nie można go podzielić.

Jeden księżyc odbija się w setkach tysięcy dzbanków. Ekoham bahusjam i Ekam ewa adwitijam - jest tylko jeden brahman, który odbija się w milionach i miliardach istot. Nie ma drugiego. Jeśli umieścicie jedynkę przed zerem, zero nabierze wartości. Świat jest zerem, słońce jest zerem, księżyc jest zerem. W rzeczywistości świat, słońce i księżyc mają okrągły kształt, tak jak zero. Wszystkie one mają wartość z powodu jednego Boga, który za nimi stoi. Bóg jest jedynym bohaterem, wszystko inne jest zerem.

Niezależnie od tego, jaką pracę wykonujecie, mając Boga za swojego przewodnika i wybawcę, na pewno odniesiecie powodzenie. Bóg jest waszym jedynym prawdziwym przyjacielem. Inni przyjaciele mogą być z wami, dopóki posiadacie majątek, lecz gdy stracicie wszystko, opuszczą was. Bóg jest jedynym przyjacielem, który zawsze będzie z wami. On jest zawsze z wami, w was i obok was. Dlatego jedyną drogą do osiągnięcia pomyślności jest rozwijanie przyjaźni z Panem. Jesteście ludźmi - powinniście sprawiać radość innym. To jest miłość. Wasze serce jest pełne miłości. Powinniście dzielić się nią z innymi. Jeśli macie przygotowane jedzenie, musicie je zjeść i podać innym. W przeciwnym razie jedzenie się zepsuje. Musicie dzielić się miłością przynajmniej z pięcioma osobami dziennie. Powinniście wcielać w życie boską miłość, doświadczać jej i dzielić się nią z innymi.

W Nowy Rok musicie podjąć postanowienie, że będziecie zaczynać każdy dzień z miłością, spędzać dzień z miłością, wypełniać dzień miłością i kończyć dzień miłością. Nie można czynić rozróżniania na kastę, wyznanie, kolor skóry, religię ani narodowość. Miłość nie zna żadnych różnic. Musicie życzyć każdemu człowiekowi, aby był szczęśliwy. Napełnijcie serce miłością. Wówczas kraj i świat będą się pomyślnie rozwijać i wszyscy będą szczęśliwi.

Tłum. Dawid Kozioł

Źródło: www.sssbpt.info/ssspeaks/volume27/sss27-01.pdf