Pielęgnujcie miłość, wiarę i pokorę

Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony 17.02.1985 r.
z okazji święta Śiwaratri w Prasanthi Nilajam

Śiwaratri to dzień, w którym człowiek próbuje zawiązać przyjaźń między umysłem a Bogiem. Śiwaratri pozwala człowiekowi uświadomić sobie prawdę, że boskość jest wszechprzenikająca i wszechobecna.

W naszych codziennych doświadczeniach jest wiele przykładów, które ukazują istnienie boskości w każdym człowieku. Weźmy kino; na ekranie widzimy rzeki w czasie powodzi zalewającej cały okoliczny ląd. Chociaż scenę wypełniają wody powodziowe, ekranu nie zmoczyła ani kropla wody. Innym razem, na tym samym ekranie widzimy wulkany wyrzucające języki ognia, ale ekran się nie pali. Ekran, który stanowi podstawę dla tych wszystkich obrazów, nie jest poruszony żadnym z nich. Podobnie, dobro lub zło, radość lub smutek, narodziny lub śmierć będą pojawiały się i znikały w życiu człowieka, lecz pozostaną bez wpływu na atmę. Ekranem w kinie życia jest atma. To Śiwa, Śankara, to Bóg. Jeśli zrozumiecie tę zasadę, będziecie w stanie zrozumieć życie, cieszyć się nim i odnaleźć w nim spełnienie.

Śankara (Iśwara) odnosi się do tego, kto jest obdarzony wszystkimi rodzajami ajśwarji (bogactwa). Rodzaje bogactwa, jakimi cieszymy się w doczesnym sensie, nie są tym, co rozumiemy przez ajśwarję. W świecie zjawiskowym wszystko - każda osoba, każda cząstka materii, którą widzimy - zawiera w sobie zasadę ajśwarji. Ajśwarja jest niczym innym jak Iśwarą. Innymi słowy, cały świat zjawiskowy składa się z Iśwary. Zostało to również określone jako sathamatra czajtanja (czysta świadomość). Czajtanji nie można zobaczyć bezpośrednio; jest niewidzialna, jest wieczna, jest trwała, jest wszechobecna.

To ajśwarja, która przenika i wypełnia ten świat. To prawdziwe ucieleśnienie samego Iśwary. Zasada Iśwary ma dwa aspekty. Pierwszym jest saguna (z atrybutami) i sakara (z formą), a drugim - nirguna (bez atrybutów) i nirakara (bez formy). Związane z umysłem i myślami, a także odpowiadające na radości i smutki, ból i cierpienia istot ludzkich, przejawiły się różne formy Boga. To aspekty Iśwary - saguna i sakara.

W tym kontekście mamy trójcę - Brahma, Wisznu i Maheśwara. Są oni związani z trzema gunami (cechami) - radżasem, sattwą i tamasem. Radżas wiąże się z Brahmą, sattwa - z Wisznu, a tamas - z Śiwą. Brahmę reprezentuje dźwięk 'A'. Dźwięk 'U' jest przejawioną formą Wisznu. Dźwięk 'M' to forma zasady Śiwy.

Te trzy postacie, które tworzą trójcę, nie są trwałe, ponieważ przybrały postać. Wszystko, co posiada formę, nie może być trwałe. W oddawaniu czci Bogu z atrybutami, trójca znajduje się w każdym człowieku jako pomyślny świadek. Jednak istnieje jedna sylaba składająca się z 'A', 'U' i 'M', która jest Jednym stanowiącym podstawę wszystkich trzech postaci - Omkar. Omkar jest przejawieniem nirguna akary, pozbawionej atrybutów boskiej zasady.

Niezależnie od tego, ile razy możemy się rodzić i jak długo czcić te trzy formy, nigdy nie będziemy w stanie wyzwolić się z cyklu narodzin i śmierci. Jeśli chcecie przestać się odradzać, musicie oddawać cześć nirguna nirakarze - bezforemnej i pozbawionej atrybutów zasadzie, którą reprezentuje Omkar. Jeśli uwolnimy się od złudzenia, wyzwolimy się z iluzji maji. Wtedy uwolnimy się od smutku i wreszcie będziemy w stanie osiągnąć paratattwę (transcendentalną zasadę). Można ją także określić jako paramatmę, transcendentalną zasadę w nas. Dopóki mamy umysł i skłonności można nas nazywać jedynie dżiwatmą.

Dżiwatma i paramatma to nie są dwa oddzielne byty. Cechą charakterystyczną dżiwatmy jest marnowanie całego życia na sprawy doczesne i łączenie umysłu ze światem zjawiskowym. To widzenie zewnętrzne, które jest całkowicie złudne i iluzoryczne. Jeśli skierujecie umysł do wewnątrz, stanie się on wolny od złudzenia. Gdy umysł jest związany ze złudzeniem, jest to dżiwa-tattwa. Gdy umysł jest wolny od złudzenia i iluzji, wtedy jest jednym z paramatma-tattwą.

Jeśli na ciele pojawia się ropień, stosujemy maść i opatrujemy go bandażem, dopóki się całkiem nie zagoi. Jeśli nie przyłożycie maści na ten ropień i nie obwiążecie go bandażem, prawdopodobnie wda się zakażenie i później wyrządzi wielką krzywdę. Co pewien czas będziemy musieli przemywać ropień czystą wodą, ponownie stosować maść i zakładać nowy bandaż. W taki sam sposób w naszym życiu istnieje ropień, który pojawił się na naszym ciele w formie poczucia 'ja, ja, ja'. Jeśli naprawdę chcecie wyleczyć ten ropień ego, musicie codziennie przemywać go wodą miłości, smarować maścią wiary i obwiązywać bandażem pokory. Bandaż pokory, maść wiary i woda miłości będą w stanie uleczyć chorobę, która powstała w wyniku tego ropnia ego.

Z pomocą umysłu człowiek może wznieść się z poziomu ludzkiego do najwyższego boskiego poziomu. Człowiek może także zniżyć się do poziomu zwierzęcej lub demonicznej istoty. Gdy kierujecie umysł w stronę przedmiotów materialnych, na ogół jego natura staje się zwierzęca i demoniczna. Gdy zwracacie umysł ku Bogu i uwalniacie go od myśli, zwykle łączy się z nirguna nirakarą i staje się wyzwolony.

Najważniejszą przyczyną zniewolenia jest pozostawienie umysłowi zbyt dużej wolności. Dla przykładu, gdy zwierzę zostanie przywiązane do pala, nie będzie mogło pójść w inne miejsce i go niszczyć. Nie okaże złości, agresji ani nikogo nie skrzywdzi. Jednak jeśli puści się je wolno, może się błąkać po różnych polach, niszczyć uprawy oraz spowodować straty i zrobić krzywdę innym. Ktoś może je uderzyć za wyrządzone szkody. Podobnie, trzeba związać umysł określonymi zasadami i ograniczeniami. Dopóki człowiek żyje w ramach pewnych granic i ograniczeń, reguł i norm, będzie w stanie zachować dobre imię oraz wieść szczęśliwe i owocne życie. Gdy przekroczy granice, zejdzie na złą drogę.

Chcesz się dobrze uczyć. Chcesz zdać i otrzymać najwyższą ocenę. Później chcesz zdobyć dobrą pozycję, chcesz wziąć ślub i prowadzić szczęśliwe życie rodzinne. Później chcesz mieć dzieci, chcesz, aby były inteligentne i dobrze radziły sobie w życiu. Pragnienia te nie mają granic. Będą się mnożyć. Przyczyną tej mnogości pragnień jest to, że myślisz, że jesteś tylko człowiekiem. Jednak to za mało, aby uwolnić się od cierpienia.

Ponadto, jeśli uważasz się za człowieka, musisz zadać sobie wiele pytań: "Do jakiej kasty należę? Czy jestem osobą wykształconą czy nie? Gdzie przebywam? Czy zachowuję się zgodnie ze świętym przywilejem, jakim jest przebywanie w najświętszym Prasanthi Nilajam, w bezpośredniej obecności Swamiego?". Tylko wtedy, gdy zadacie sobie te pytania, będziecie w stanie zachowywać się jak prawdziwe istoty ludzkie. Jeśli ktoś myśli, że jest tylko człowiekiem i że ma prawo zaspokajać wszelkie pragnienia i przyjemności, może zachowywać się jak zwierzę, a nawet jak demon. "Moja kasta jest kastą ludzkości. Mieszkam w świętym kraju Bharatu. Urodziłem się w dobrej rodzinie. Jestem osobą wykształconą, a nie ignorantem. Jestem tu, w świętym Prasanthi Nilajam, w obecności Swamiego". Jeśli takie są twoje odpowiedzi i używasz ich jako drogowskazów do właściwego postępowania, nie zejdziesz na złą drogę.

Dzisiejszy dzień nazywa się Śiwaratri. 'Ratri' znaczy noc. Jakie jest znaczenie nocy? Inne określenie słowa 'noc' to ciemność. 'Śiwa' znaczy pomyślność. Zatem Śiwaratri mówi o pomyślności, która jest nieodłączna dla ciemności. Odwołuje się do mądrości istniejącej pośród ignorancji. Ignorancja i mądrość nie różnią się od siebie; właściwie są tym samym. Ignorancja i mądrość są związane z dwajtą; to przeciwne bieguny jednej podstawowej zasady.

Stan, który przekracza zarówno mądrość jak i ignorancję, to paratattwa [boskość]. Ten stan nie wiąże się z przychodzeniem ani z odchodzeniem, nie występują w nim narodziny ani śmierć. Dopóki ciało się rodzi, musi nastąpić śmierć. Czym jest to, co przyjęło narodziny? Czy jest to atma? Nie. To tylko ciało przyjęło narodziny. Jesteś atmą. Jesteś trwałym bytem. Uważamy, że to ciało jest bierne, ale w rzeczywistości to ciało nie jest bierne. Nawet w fizycznej materii, z której składa się ciało, istnieje boska świadomość.

Ciało stale się zmienia. Dlatego świat zjawiskowy określa się jako dżagat. W słowie 'dżagat', 'dża' znaczy urodzić się, a 'gat' - umrzeć. Dżagat oznacza to, co się rodzi i umiera. Proces ten powtarza się wielokrotnie. Na tym świecie nie ma nic, co jest wolne od narodzin i śmierci, czy jest to ciało, obiekt czy przedmiot. Wszystko nieustannie podlega zmianom.

Śiwaratri to dzień, w którym człowiek próbuje zawiązać przyjaźń między umysłem a Bogiem. Śiwaratri pozwala człowiekowi uświadomić sobie prawdę, że boskość jest wszechprzenikająca i wszechobecna. Mówi się, że Śiwa mieszka na Kajlasie. Gdzie jest Kajlasa? Kajlasa to nasza radość i błogość. Znaczy to, że Iśwara mieszka na Kajlasie błogości. Jeśli rozwijamy radość i błogość w naszym umyśle, staje się on Kajlasą. Jak można osiągnąć tę błogość? Błogość pojawi się, gdy będziecie pielęgnować czystość, stałość i świętość. Wtedy wasze serce stanie się Kajlasą, napełni się pokojem i błogością. Wtedy Pan Śiwa zamieszka w relikwiarzu waszego serca, w świątyni waszego ciała.

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że każdy jest wielbicielem, lecz ludzie inaczej reagują na różne sytuacje. Jeśli masz obok siebie stalową kulę i suchy liść, gdy nie ma wiatru, obie te rzeczy będą nieporuszone i stabilne. Jednak gdy zawieje wiatr, poniesie suchy liść na wiele kilometrów. Stalowa kula pozostanie nieporuszona i niezmienna. Jeśli człowiek ma prawdziwą miłość i silną wiarę w Boga, będzie jak stalowa kula, niezmienny i nieporuszony. Jeśli człowiek jest jak liść unoszący się daleko z powodu trudności i problemów, nazywanie kogoś takiego wielbicielem jest farsą. Powinniśmy rozwijać czystą i niezachwianą miłość i wiarę.

Na świecie nie ma wiecznych matek. Jedyną wieczną matką jest Boska Matka. Swami często przypomina ci o twojej duchowej rodzinie, w której prawda jest twoim ojcem, miłość jest twoją matką, mądrość jest twoim synem, pokój jest twoją córką, oddanie jest twoim bratem, a jogini są twoimi przyjaciółmi. Twoimi prawdziwymi krewnymi na ścieżce duchowej są ci, którzy zawsze będą ci towarzyszyć. Jeśli będziesz nawiązywał takie relacje i cenił takie przyjaźnie, zdołasz zerwać więzy ze światem i się wyzwolić. Światłość ma wartość tylko wtedy, gdy istnieje ciemność; inaczej sama jest bezwartościowa. Dlatego w czasie kłopotów i smutku, kiedy tylko pojawiają się problemy, przypomnij sobie zasadę boskości, która roztoczy światłość i blask na chwile ciemności!

Nie ma sensu myśleć o Śiwaratri tylko raz w roku. Powinieneś myśleć o boskości w każdej chwili, każdego dnia i każdej nocy oraz uświęcać swój czas, ponieważ w rzeczywistości czas jest Śiwą. Ty jesteś Śiwą. Staraj się zrozumieć i rozpoznać zasadę Śiwa-tattwy, która jest twoją rzeczywistością.

Tłum. Dawid Kozioł

Źródło: www.sssbpt.info/ssspeaks/volume18/sss18-07.pdf