STRONA GŁÓWNA | SATHYA SAI BABA | NAUKI | ORGANIZACJA | PUBLIKACJE | AKTUALNOŚCI | MYŚL DNIA | GALERIA | JEDZIEMY DO SAI | KONTAKT Z NAMI | MULTIMEDIA | DYSKURSY MP3 | LINKI | MAPA SERWISU | SKLEP

 

 

 

 

 

 

 





::Główne koncepcje i pojęcia

***    karma    reinkarnacja    umysł    człowiek    świat    guny    iluzja
terminy sanskryckie - słowniczek


::Terminy sanskryckie - słowniczek

W swoich naukach Sathya Sai często przywołuje pojęcia sanskryckie, które mogą niekiedy stanowić pewną trudność w przyswajaniu jego dyskursów lub zaleceń, choć według Sai - znajomość sanskrytu lub filozofii nie jest konieczna, aby zbliżyć się do Boga lub podjąć wysiłek na ścieżce duchowej. Większość terminów sanskryckich znajduje swoje odpowiedniki polskie. Czasami jednak znaczenie używanego przez Sai słowa lub wyrażenia sanskryckiego znacznie przerasta jego polski zamiennik. W takich przypadkach Czytelnik znający niejednoznaczność pojęcia sanskryckiego ma większe szanse uchwycenia niuansów przekazu Sai Baby. Poniższa lista terminów sanskryckich nie rości sobie praw do kompletności, zawiera jednak ważne i często powtarzające się określenia przewijające się w dyskursach Sathya Sai Baby.

Terminy zapisane są w transkrypcji polskiej.

A B C Ć D E G H I J K L M N O P R S Ś T U W

A

abhaja - nieustraszoność.
abhiszeka - ablucje, kąpiel.
abhjasa - systematyczna, wytrwała praktyka.
aćarja (aczarja) - duchowy nauczyciel.
adhara - podstawa.
adharma - zło.
adhjatmik(a) - duchowe, wewnętrzne.
Adi Śesza - zob. Śesza
adwajta - niedualizm (niedwoistość); monizm, system filozoficzny oparty na zasadzie jedności stworzenia i Stwórcy.
adźńana(-i), (adżniana, -in) - niewiedza, ignorancja; (ignorant).
agama- to, co powstało, to, co przyszło.
Agastja - mędrzec, autor kilku hymnów wedyjskich; gwiazda Kanopus.
Agni - bóg ognia.
agni - ogień, żywioł ognia.
aham - Ja, Jam jest; wiedzący.
ahamkara - pierwiastek ego, samolubstwo, pycha.
ahimsa (ahinsa) - niekrzywdzenie, niestosowanie przemocy.
Ajodhja - stolica królestwa Ramy.
ajurweda - klasyczna medyczna wiedza Indii.
akarma - brak działania, bezczynność.
akaśa(m) (akasza) - przestrzeń, niebo, eter, najsubtelniejszy z pięciu żywiołów (ziemia, woda, ogień, powietrze i eter).
akhanda - niepodzielne, nieprzerwane, całe.
akszara - niezniszczalne.
Allach - imię Boga w religii muzułmańskiej. Aby nie ograniczać Nieograniczonego, islam odrzuca wielbienie Boga posiadającego formę.
amrita (amryta) - ambrozja, nektar nieśmiertelności.
anadi - bez początku.
ananda - czysta i trwała błogość, radość, ekstaza.
anandamaja-kosza - piąta najsubtelniejsza powłoka skrywająca atmę, powłoka błogości; ponad nią istnieje tylko maha-ananda, sama błogość, atma.
ananta - bez końca.
anga - część, członek.
anitja - nietrwały, przejściowy.
anna - pokarm.
annamaja-kosza - pierwsza z pięciu powłok okrywających atmę, materialna, związana z pożywieniem; ciało fizyczne.
anrita - nieprawdziwy, fałszywy.
antahkarana(m) - wewnętrzne instrumenty psycho-somatyczne składające się z umysłu, intelektu, pamięci i ego.
antarjami(n) - wewnętrzna siła sprawcza, Bóg jako władca wewnętrzny, prawdziwe Ja, jaźń.
anu - atom.
anubhawa - doświadczenie, przeżycie, uczucie.
anugraha(h) - łaska.
anurakti - głębokie przywiązanie lub uczucie do Boga.
apara - niższy, pospolity.
aranjaki - teksty formalnie i treściowo pomiędzy brahmanami i Upaniszadami; lektury dla pustelników mieszkających w lesie, zawierające rozważania mistyczne.
arati - końcowa część wieczornego obrządku ofiarnego lub bhadźanów obejmująca kołysanie światłem, dzwonienie i śpiewanie.
ardźuna (ardżuna) - czysty, niesplamiony, biały.
Ardźuna (Ardżuna) - jeden z pięciu braci Pandawów, bohater Mahabharaty; przyjaciel i uczeń Kriszny, który przekazał mu Bhagawadgitę.
artha - dobrobyt.
asana - postawa jogiczna.
asat(ja) - fałszywe, nierzeczywiste.
asti - istota, jądro.
astika - człowiek religijny, wierzący w obowiązek, karmę, miłość itp.
astra - broń.
asura - demon.
aszram(-a) - zob. aśram
aszta, asztau - osiem.
asztottaraśata nama - 108 imion (Boga).
aśanti - niepokój, zamęt.
aśram(a), (aszram, -a) - pustelnia; etap rozwoju duchowego.
atma - niezniszczalna dusza, prawdziwe Ja, jaźń.
atma wićarana - dociekanie wewnętrzne prawdy o atmie.
atman - najgłębsza jaźń człowieka; Bóg wrodzony, wewnętrzny, boskość zawarta w człowieku.
Atri - mędrzec, ojciec mędrca Dattatreji.
Aurobindo, Śri (1872-1950) - hinduski filozof, mistyk, autor licznych książek.
awatar(a) - inkarnacja, zstąpienie Boga (okres takiego wcielenia).
awidja - ignorancja, niewiedza.
awjakta - nieprzejawiony, nieopisywalny.

powrót


B

Baba - Sathya Sai Baba; ojciec.
bala - siła, potęga, moc; chłopiec.
Bali - władca demonów, wnuk Prahlady, upokorzony przez awatara Wamanę.
bhadźan, (bhadżan) - hinduska pieśń nabożna lub hymn; zbiorowe śpiewanie takich pieśni.
Bhagawadgita - "Pieśń Pana"; wybitny poemat filozoficzny, którego treścią są pouczenia Ardżuny przez Krisznę na polu walki; część Mahabharaty.
Bhagawan, Bhagawant - Wzniosły, Pan, Pan Bóg.
Bhagawata - traktat o życiu Kriszny i filozofii bhakti.
bhakta - wielbiciel.
bhakti - ścieżka oddania, wielbienie, miłość do Boga.
Bharadwadźa (Bharadwadża) - słynny mędrzec (riszi); jemu przypisywana jest większość wspaniałych hymnów wedyjskich.
Bharat - Indie.
Bharata - przyrodni brat Ramy.
Bharatija - Hindus, mieszkaniec Bharatu, Indii.
bhawa - istnienie, stan, uczucia.
bhawasagara(m) - ocean (sagara) światowego życia.
Bhrigu - jeden z dziesięciu mędrców stworzonych przez pierwszego Manu.
bhoga - rozrywka, zabawa; przeciwieństwo jogi.
bhrama - ułuda.
Bhudewi - bogini ziemi.
bhumi - ziemia, żywioł ziemi.
bhut(a) - żywioł, składnik materialnego świata.
bhuwarloka - atmosfera.
bidźa (bidża) - zalążek, "zalążek dźwięku" jako podstawowy składnik mantr.
bilwa - drzewo uważane w Indiach za święte; jego gałązki i kwiaty ofiarowuje się wyłącznie Śiwie.
Boski Woźnica - Kriszna, Bóg. Aluzja do Bhagawadgity: podczas wojny Mahabharaty na polu Kurukszetry rydwanem Ardżuny powoził Kriszna.
Brahma - jeden z najważniejszych bogów hinduizmu; stworzyciel w trójcy Brahma-Wisznu-Śiwa; prarodzic.
brahmaćari(n), (brahmaczaria, -in) - pierwszy etap życia duchowego: uczeń, który poświęcił się urzeczywistnianiu wiedzy o brahmanie, prowadząc życie w czystości i studiując święte pisma.
Brahma-muhurta - godzina brahmana (pomiędzy godzinami 3 i 6 przed świtem).
brahman - transcendentny absolut, bezosobowa najwyższa niedwoista istność, pierwotne źródło i ostateczny cel wszystkich istnień.
brahmanda(m) - kosmiczne jajo; wszechświat.
brahmany - teksty napisane prozą, pierwsza warstwa Wed z komentarzami do mantr i opisami ceremonii ofiarnych.
brahmastra - pocisk Brahmy, niosący nieuniknione zniszczenie.
brahmatattwa - bezpostaciowy Bóg, zasada brahmana.
bramin - najwyższy stan społeczny dawnych Indii (kapłani, nauczyciele).
Brihaspati - dosłownie: "Wielki Mistrz".
Brindawan - miejscowość związana z Kriszną, który spędzał tu wraz z oddanymi Mu pasterkami okres dzieciństwa. Także nazwa aśramu Bhagawana Śri Sathya Sai Baby w Whitefield pod Bangalore.
Budda - książę Gautama, ok. 556-480 r. p.n.e., założyciel buddyzmu po osiągnięciu oświecenia.
buddhi - intuicyjna świadomość, intelekt, inteligencja, wrodzona zdolność rozróżniania.

powrót


C Ć

czatur (i złożenia) - zob. ćatur.
Ćajtanja, (Czajtanja) - (1485-1534) - XV-wieczny wielki święty, reformator, nauczał ścieżki miłości i oddania awatarowi Krisznie, znany także jako Kriszna-Czajtanja.
ćajtanja (czajtanja) - czysta świadomość, świadomość własnego istnienia; duch.
ćakra (czakra) - koło, krąg, dysk; ośrodek.
ćandra (czandra) - księżyc.
ćandrajana (czandrajana) - rodzaj pokuty postnej prowadzonej przez cały miesiąc księżycowy.
ćappals (czappals) - obuwie, sandały.
ćaturdaśi - czternasta (r. ż.).
ćaturjuga - pełny cykl czterech jug: satja, treta, dwapara i kali.
ćatwarah (ćatur), ćatasrah, ćatwari - cztery (rodz. m., ż., n.).
ćhandas - metrum, stopa metryczna wiersza, do którego układano muzykę.
ćhinna - przerwane, wyrwane, ograniczone.
ćidakaśa (czidakasza) - atma, obszar świadomości absolutnej.
ćit (czit) - świadomość, wiedza; istota podmiotu świadomości.
Ćitrawati (Czitrawati) - rzeka, nad którą leży wioska Puttaparthi, gdzie urodził się i naucza Bhagawan Śri Sathya Sai Baba.
ćitta (czitta)- narząd uświadomienia; pamięć; świadomość, podświadomość.
ćora(h) - złodziej.

powrót


D

daja - litość, współczucie.
dajwa - boskie; los, fatum.
dakszina - opłata, południe (strona świata).
dakszinajana - półrocze, gdy słońce zmierza ku południowi (lipiec - grudzień).
dama - samokontrola, cierpliwość, wyrzeczenie.
dana(m) - dobroczynność.
danawa - demon, asura, wróg dew.
danda(h) - laska, kij; buława.
daridra(h) - biedak.
darśan(am) (darszan) - akt udzielenia widzenia wielbicielowi; widok świętej osoby.
darśana (darszana) - jeden z sześciu podstawowych systemów filozofii dawnych Indii; wgląd.
daśa - dziesięć.
Daśara - święto obchodzone na przełomie września i października po święcie Nawaratri dla uczczenia zwycięstwa dobra nad złem.
daśawatar - jeden z dziesięciu kolejnych awatarów; ostatnich trzech to: Rama, Kriszna i Kalki (w tej ćaturjudze Kalki to Sai Baba).
daśendrije - dziesięć zmysłów.
Dattatreja - mędrzec, syn Atriego i Anasuji.
deha - ciało materialne, śmiertelne.
dehin - mieszkający w ciele człowieka Bóg.
dewa - bóg.
dewi - bogini.
Dhanwantari - bóg medycyny i zdrowia, nauczyciel ajurwedy.
dharma - droga prawości, właściwe postępowanie, przykazanie boże, obowiązek, kodeks etyczny, natura.
Dharmaradża - najstarszy z braci Pandawów - Judhisztira. Nadano mu imię Dharmaradża, ponieważ wyróżniał się prawością i sprawiedliwością.
dhjana(m) - medytacja, koncentracja, kontemplacja.
dhobi - pracz/praczka
dhoti - rodzaj męskiego okrycia.
Draupadi - postać z Mahabharaty (zobacz: sari Draupadi).
driszti - wzrok, widzenie.
dukha - smutek, przykrość, ból.
Durjodhana - jeden z braci Kaurawów; słowo durjodhana znaczy trudny do pokonania.
Durwasa - mędrzec znany ze swej porywczości, syn Atriego i Anasuji.
dwajta - dualizm, doktryna, według której jednostka i Bóg są oddzielne.
dwapara- juga - era w dziejach świata poprzedzająca współczesną kali-jugę; w bieżącym cyklu ćaturjug skończyła się wraz ze śmiercią awatara dwapara-jugi Kriszny(ok. 5000 lat temu).
Dwaraka - miasto założone przez Krisznę; przebywała tam Jego rodzina.
dwau, dwe, dwe - dwa (rodz. m., ż., n.).
dwesza - nienawiść, gniew, awersja.

powrót


dźada(h) (dżada) - bezwładna materia, stworzenie, wszystko, co nie jest sat ani ćit.
Dźagadiśa, Dźagadiśwara (Dżagadisza, Dżagadiszwara) - Pan Świata.
dźagat (dżagat) - zmienny świat przejawiony, nieprawdziwy.
dźagadguru (dżagadguru) - nauczyciel świata, uniwersalny mistrz.
dźagrat (dżagrat) - przebudzony; stan jawy.
dźala (dżala) - woda, żywioł wody (dźalatattwa).
Dźanaka (Dżanaka) - król-mędrzec, ojciec Sity, małżonki Ramy.
dźapa(m) (dżapa) - powtarzanie albo śpiewanie wybranego imienia Pana lub mantry z poddaniem ego i z głębokim oddaniem oraz koncentracją.
dźapamala (dżapamala) - korale modlitewne składające się ze 108 paciorków, różaniec do odmawiania dźapy zawierający 108 korali.
dźej (dżej) - okrzyk radości lub zwycięstwa.
dźiwa(-i) (dżiwa, -i) - jednostka, niezrealizowana indywidualna dusza; osoba, człowiek, świadomość "ja".
dźiwanmukta (dżiwanmukta) - człowiek, który osiągnął wyzwolenie (mukti) za życia.
dźiwatma (dżiwatma) - jaźń, dusza, człowiek.
dźjoti (dżjoti) - światło.
dźńana(m) (dżniana) - poznanie, mądrość; wyższa, święta wiedza.
dźńanendrije (dżnianendrije) - pięć narządów poznania (zmysłów wewnętrznych): wzrok, słuch, smak, węch, dotyk.
dźńani (dżnianin) - ten, który posiadł dźńanę, osoba wyzwolona.
dźńeja (dżnieja) - to, co jest poznawane, przedmiot wiedzy.

powrót


E

eka(h, m) - jedna (jeden, jedno).
ekadaśi - jedenasty dzień połowy księżycowego miesiąca, uważany za najodpowiedniejszy na post.
ekagrata - skupienie na jednym (eka), koncentracja, jednolitość.
ewa - tylko.

powrót


G

gadźa(h), gadźendra (gadża, gadżendra) - słoń.
Gajatri - jedna z najważniejszych mantr, strofa z Rigwedy, recytowana o świcie, w południe i o zmierzchu.
gajatri - najważniejsza miara metryczna w poezji.
Ganapati - Pan Ganów (zastępów), Ganeśa.
Gandhari - matka braci Kaurawów.
gandharwa - półbóg, niebiański muzyk.
Ganeśa (Ganesza) - słoniogłowy starszy syn Śiwy; jedno z najpopularniejszych bóstw indyjskich; Ten, który usuwa przeszkody.
Garuda - niebiański orzeł, wierzchowiec Wisznu.
Gauri - imię Parwati.
gita - pieśń; najczęściej rozumie się pod tym terminem Bhagawadgitę (Gita = Bhagawadgita, Pieśń Pana).
Gokula(m) - rejon w pobliżu Mathuty, w którym żył Kriszna.
Gowinda - jedno z imion Kriszny; słowo gowinda znaczy: ten, który pokonuje w człowieku jego zwierzęce aspekty.
go - krowa, byk.
gopala - pasterz krów; przydomek Kriszny.
gopi(ka) - pasterka.
gopura - ozdobne wejście do świątyni.
gotra - ród, linia rodowa, pokolenie.
Gowinda - imię Kriszny.
grama(m) - wioska.
Grihalakszmi - bogini domu.
grihasta, grahasta(-jam) - drugi etap w wedyjskim życiu człowieka, uduchowione świeckie życie głowy rodziny.
guna - cechy charakterystyczne, składnik rzeczywistości, typ zachowań; są trzy podstawowe cechy: sattwa, radżas i tamas.
guru - czcigodny; duchowy nauczyciel, przewodnik na drodze do wyzwolenia.

powrót


H

halahala - zagrażająca wszelkiemu życiu trucizna, którą wypił Śiwa, żeby uratowć ludzkość; w wyniku jej działania gardło Śiwy stało się granatowe.
Hansa (Hamsa) - łabędź; mityczny wierzchowiec Brahmy.
Hanuman - syn boga wiatrów Waju, jeden z bohaterów Ramajany, oddany wielbiciel Ramy.
Hariśćandra (Hariśczandra) - król, który wsławił się pobożnością, sprawiedliwością i bezwzględnym przestrzeganiem prawdy.
hasta - ręka.
himsa - przemoc.
hiranja - złoto.
hiranjagarbha - złoty zalążek życia i formy; Promienny (imię boga słońca).
Hiranjaksza i Hiranjakaśipu - demony-bracia zgładzeni przez awatarów Wisznu: Warahę (Odyńca) i Narasimhę (Człekolwa).
hridaja - serce.
homa - ofiara dla bogów obejmująca wlewanie do ognia klarowanego masła.
iććha(śakti) - życzenie, pragnienie (siła woli).

powrót


I

Ikszwaku - syn Manu, pierwszy władca Ajodhji, praprzodek Ramy.
Indra - władca bogów i wichrów zwanych Marutami, pogromca smoka Writry.
indrije - zmysły.
isztadewata - bóg wybrany i wielbiony przez daną osobę.
Iśa - indyjskie imię Jezusa; nazwa jednej z upaniszad, Bóg.
Iśwara - Pan, Bóg osobowy, Paramatma, Stwórca; Śiwa bądź Wisznu.
itihasy - legendy, sagi bohaterskie, opowieści mitologiczne; najbardziej znane utwory z tej dziedziny literackiej to epopeje Mahabharata i Ramajana.

powrót


J

jadźńa (jadżnia) - bardzo rozbudowana rytualna ofiara (w odróżnieniu od pudźy) bez obiektu czci.
Jadźńawalkja (Jadżniawalkja) - jedna z największych osobistości Upaniszad, kapłan i guru króla Dżanaki.
jaga(h) - obrządek z darami ofiarnymi.
Jama - bóg śmierci, syn Surji i brat prawodawcy Manu.
jama - panowanie nad wewnętrznymi zmysłami; zasada moralna.
jantra - technika; symbol lub diagram pomocny przy medytacji.
Jaśoda - przybrana matka Kriszny.
joga - dosł.: łączenie się, związek, unia, stan jedności; także system praktyk duchowych (mentalnych bądź fizycznych) mających na celu osiągnięcie doskonałości wewnętrznej i zjednoczenie się z brahmanem, wypracowany przez jeden z bramińskich systemów religijno-filozoficznych.
juga - wiek, epoka w dziejach świata.
jugawatar - awatar określonej jugi, ery; Sai Baba jest awatarem toczącej się obecnie kali-jugi.

powrót


K

Kajlasa - święta góra w Himalajach uważana za siedzibę bogów, szczególnie Śiwy.
kajwalja - absolutna jedność, duchowa wolność i niezależność.
kala - czas; śmierć; czarny.
Kali - bogini dysponująca mocą niszczenia iluzji i zła; reprezentuje także niszczący aspekt czasu.
kali-juga - obecna epoka dziejowa, wiek kali, wiek żelaza, ciemności i zła, charakteryzujący się złymi, bezbożnymi czynami.
kalpa - rytuały, ceremonie; okres w dziejach, dzień i noc Brahmy.
kalpataru, kalpawriksza - niebiańskie drzewo spełniające życzenia.
kama(m) - żądza, chciwość, pragnienie przedmiotów zmysłowego świata.
Kama - Bóg miłości zwany także Manmathą.
Kamada Dewi - bogini spełniająca pragnienia.
Kamadhenu - krowa (dhenu) spełniająca wszystkie życzenia.
kanda - rozdział (książki), węzeł.
Kapila - starożytny mędrzec-filozof, propagator dwajty, rozdzielności ducha i materii; uważany za niepełnego awatara.
karana - przyczyna; narząd.
karma - czyn, obowiązek działania; przeznaczenie, los jako skutek czynów w poprzednich inkarnacjach.
karmamarga - ścieżka wyrzeczenia się owoców czynów.
karmendrije - pięć narządów działania (zmysły zewnętrzne): oko, ucho, język, nos, ręce (krtań, ręce, nogi, odbyt i narządy płciowe).
Karna - przyrodni brat Ardżuny.
karuna - współczucie, litość.
Kaśjapa (Kasjapa) - jeden z siedmiu wielkich mędrców (riszich), autor kilku hymnów wedyjskich; miał liczne potomstwo: ludzi, nagów, gady, demony, ptaki i prawie wszystkie gatunki żywych stworzeń; jako ojciec życia nazywany pradżapatim - stwórcą; arcykapłan Ramy.
katha - opowiadanie.
Kaurawowie - stu synów króla Dhritarasztry, w czasie wojny Mahabharaty występujący przeciwko swym kuzynom Pandawom.
kawi - wieszcz, poeta.
Keszawa - imię Kriszny jako pogromcy demona Keszi; imię Wisznu.
kirtan(a) - śpiewanie lub recytacja imienia Boga.
Kodanda - łuk Ramy.
ko'ham - kim jestem?
kosza (kośa) - powłoka; jest pięć powłok skrywających atmę: annamaja-kosza, pranamaja-kosza, manomaja-kosza, widżnianamaja-kosza, anandamaja-kosza.
anandamaja-kosza
Kriszna (Kryszna) - awatar wieku dwapara.
kriszna(paksza) - ciemny (połowa miesiąca księżycowego po pełni).
krodha(m) - gniew, nienawiść, awersja.
kror - jednostka liczebności równa 10 milionów czyli 100 lakhów.
kszaja - strata, destrukcja.
kszama - zdolność wybaczania.
kszatrija - stan społeczny dawnych Indii skupiający elitę polityczną i militarną.
kszema - dobrobyt, szczęście.
kszetra - pole; ciało, w którym dźiwa zbiera owoce swojej karmy.
kszetradźńa (kszetradżnia) - znawca pola; ten, kto zna wszystko, co dzieje się na polu życia.
kumara - syn.
kundalini - boska energia drzemiąca w człowieku u podstawy kręgosłupa.
kuśa - święta trawa o długich ostrych źdźbłach.

powrót


L

laja - zlewanie się, rozpuszczanie.
lakh - jednostka liczebności równa 100000.
Lakszmana - brat Ramy, odznaczający się wiernością i lojalnością.
Lakszmi - małżonka Wisznu, bogini bogactwa.
lila - boska rozrywka, gra, sport, cud; wszechświat jest lilą Boga.
linga(m) - cecha, znak; owalny kamień lub zaokrąglony słup symbolizujący siłę stwórczą; symbol Śiwy.
lobha(m) - chciwość, żądza.
loka - świat; jeden z 3, 7 lub 14 światów (widzialnych i niewidzialnych) zamieszkałych przez żywe istoty.
Lokamata - matka wszystkich istot.

powrót


M

Madhawa - imię Wisznu i Kriszny.
Mahabharata - wielki epos indyjski przedstawiający dzieje wojny pomiędzy Pandawami a Kaurawami; autorstwo tego dzieła przypisywane jest legendarnemu mędrcowi Wjasie.
mahariszi, maharszi - wielki riszi, mędrzec, arcykapłan.
mahatma(n) - "wielka dusza", człowiek wielkiego ducha; pełne szacunku miano dla duchowych nauczycieli i przywódców, np. Mahatma Gandhi.
mahawakja - najważniejsze sentencje wedyjskie, wielka wypowiedź, pouczenie o głębokiej treści, np. aham brahmasmi (jam jest brahman).
Maheśwara - imię Śiwy.
Mahomet- zob. Muhammad
maja - ułuda, iluzja, ignorancja.
Majtreji - małżonka mędrca Jadźńawalkji znana z wyjątkowej mądrości.
manas - umysł, psychika.
manawa(h) - człowiek, potomek Manu.
mandala - koło.
mandir - świątynia.
mangala(m) - pomyślność.
manomaja-kosza - trzecia powłoka skrywająca atmę, powłoka związana z umysłem; zob. kosza.
mantra - wibracja dźwiękowa w formie mistycznego słowa lub formuły pomagająca wyzwolić umysł z oków iluzji.
Manu - imię praojca ludzkości; syn Surji, boga słońca; autor kodeksów prawego postępowania.
marga(h) - ścieżka, droga.
Maruti - bóg wiatrów; wiatr.
mata - matka.
mauna(m) - milczenie, ślub milczenia.
mithja - mieszanina prawdy i fałszu; materialny jest mithją.
mitra(m) - przyjaciel.
moha - przywiązanie, egoizm, pycha, zaślepienie.
mohadżit - wolny od przywiązań.
moksza - najwyższy cel ludzkiego życia, wyzwolenie i rozwiązanie wszelkich więzów światowych.
Muhammad (pot. Mahomet) (ok. 571, Mekka-632, Medyna) - prorok.
mukti - uwolnienie, wolność; zob. moksza.
mula - pierwotna substancja, podstawa, rdzeń, korzeń.
muni - mędrzec, mnich.

powrót


N

nadi - nerw.
nagarasankirtan - śpiewanie imion Boga w mieście, chodząc w grupie ulicami.
nama - imię, nazwa.
namah(a) - pokłon.
namaskar(am) - powitanie, pozdrowienie; wyrażenie słowem i gestem szacunku przez złożenie dłoni w okolicy serca i pochylenie głowy.
namasmarana - pamiętanie imienia Pana i równoczesna refleksja o Jego chwale.
namaste - pozdrowienie typu namaskaram; 'ofiarowuję ci mój szacunek'.
nara - człowiek.
Narada - słynny mędrzec-bard (riszi); wędrował przez świat śpiewając imię Narajany; uważany za pana i nauczyciela gandharwów, niebiańskich muzyków; twórca winy, indyjskiej lutni; przyjaciel Kriszny.
Narajana - Pierwsza Osoba, Pan, Wisznu.
naraka - czyściec, piekło.
nastika - ateistyczny; ten, kto cierpi na chorobę niewiedzy.
natha - pan.
nawa - dziewięć.
Nawaratri - święto obchodzone przez 9 dni i nocy ku czci Boskiej Matki na przełomie września i października; kończy się dziesiątego dnia uroczystościami pod nazwą Daśara.
neti, neti - nie to, nie to.
nidra - sen.
nijama - panowanie nad zmysłami.
nir - bez.
nirguna - bez cech, bez atrybutów.
nirwana - wyzwolenie.
niszkama karma - działanie pozbawione pragnień.
niti - moralność.
nitja - wieczny.
niwritti - odsunięcie się, nieprzywiązanie.

powrót


O

OM albo AUM - sylaba będąca najważniejszą mantrą; pierwotny dźwięk.
omkar(a) - recytacja OM.
Onam - rodzaj dożynek, święto najbardziej uroczyście obchodzone w stanie Kerala.

powrót


P

pada(h) - stopa.
padanamaskar - pokłon do stóp i ich dotknięcie lub ucałowanie.
padmasana - postawa lotosu (siedzenie na podłodze ze skrzyżowanymi nogami).
padmawjuha - formacja wojskowa w kształcie kwiatu lotosu.
pajasa(m) - potrawa przyrządzana z ryżu i mleka.
Pandawowie - pięciu synów króla Pandu: Judhiszthira (Dharmaraża), Bhima, Ardżuna, Nakula i Sahadewa; zwyciężyli Kaurawów w wojnie Mahabharaty.
pandit(a) - uczony, nauczyciel.
pańća (pańcza) - pięć.
pańćaprany, (pańczaprany) - pięć tchnień życiowych.
papa(m) - zły, wadliwy; grzech, zły uczynek, grzeszny postępek.
para - wyższy, ponad, najlepszy.
parama(h) - najwyższy.
Paramahansa, Ramakriszna Paramahansa - filozof indyjski żyjący w latach 1836-1886, mistrz duchowy Wiwekanandy.
paramarta - najwyższy cel; służba innym.
paramatma - "nad-dusza", najwyższe Ja, prawdziwa boska natura, jedno we wszystkim.
pars - wyznawca parsizmu, religii Zaratusztry.
Parwati - córka Himawana (personifikacji Himalajów), małżonka Śiwy; znana też jako Gauri, Uma, Sati, Kali i Durga.
pataśala - szkoła.
patiwrata - niewiasta pełna cnót, np. Draupadi.
pita - ojciec.
plac darśanowy - miejsce, gdzie odbywa się darśan.
prabhatam - rano.
Prabhu - Pan, Mistrz; określenie Brahmy, Wisznu, Śiwy, Indry.
pradżniana - boska mądrość.
Prahlada - święty syn Hiranjakaśipu, króla demonów.
prakriti - natura; pierwiastek bytu; nietrwały materialny świat wypełniony pięcioma żywiołami.
pralaja - koniec, okresowy rozpad wszechświata.
prana - witalne powietrze, dech, żywotność.
pranajama - powściągnięcie prany, praktyka kontrolowanego wstrzymywania oddechu.
pranamaja-kosza - druga powłoka skrywająca duszę, powłoka tchnień życiowych; zob. kosza.
pranawa - pierwotna sylaba OM, dźwięk uznawany za najdoskonalszy przejaw brahmana.
prapańća(m) (prapańcza) - zewnętrzny świat stworzony z pięciu (pańća) żywiołów.
prasad(a, am) - poświęcony pokarm.
praśanti (prasanthi) - najwyższy spokój.
praśna(h) - pytanie.
prawritti - działania w świecie, przywiązanie.
prema - czysta, szczera, niezmienna miłość do wszystkich istot.
Prema Sai Baba - ostatnie, trzecie wcielenie awatara wieku kali, który ma się urodzić w latach dwudziestych XXI wieku w indyjskim stanie Karnataka.
premaswarupa - ucieleśnienie miłości.
prithiwi - ziemia, żywioł ziemi.
pudźa (pudża) - rytualne oddawanie czci Bogu w postaci antropomorficznej lub symbolicznej.
punja - dobry uczynek; święty.
purany - staroindyjskie święte pisma zawierające legendy i podania; purana - stary.
purna(m) - kosmos; pełny.
purnaawatar - awatar z pełną mocą Boga.
purnaćandra (purnaczandra) - pełnia księżyca.
purnima - dzień (noc) pełni księżyca.
Purusza; purusza - Najwyższy Pan, stworzyciel wszechświata; istota, osoba, mężczyzna, jaźń, duch, świadek.
puruszartha - cel życia człowieka: dharma, artha, kama lub moksza.
Puruszottama - określenie najwyższego Ja, Pan wszystkich.
pustaka - książka.
putra - syn.
putri - córka.

powrót


R

Radha - pasterka oddana Krisznie; symbol bhakti - bezwarunkowej miłości do Boga.
radźas (radżas), radźoguna (radżoguna) - pasja, aktywność, pożądanie, egoizm.
raga - przywiązanie, upodobanie.
raksza - ochrona.
rakszasa - demon.
rakszita(h) - chronione.
Rama, Ramaćandra (Ramaczandra) - awatar treta- jugi, bohater Ramajany; zniszczył demoniczne plemię rakszasów i zgładził niegodziwego Wyjca (Rawanę).
Ramadas - teolog i poeta indyjski żyjący w XVII w., wyznawca Ramy, autor wierszy sławiących filozofię bhakti.
Ramajana - "Dzieje Ramy"; wielki epos literatury sanskryckiej autorstwa słynnego świętego Walmikiego.
Ramakriszna Paramahansa (1836-1886) - wielki mistyk hinduski, odnowiciel tradycji, mistrz Wiwekanandy.
rasa - sok, esencja, słodycz.
rati - przywiązanie.
ratri(h) - noc.
Rawana - demon, wcielenie i symbol sił zła w Ramajanie.
rik - hymn lub święty werset z Rigwedy.
riszi (ryszi) - wielki uczony, mędrzec; osoba wiodąca życie bez pragnień, oczyszczona dźapą i dhjaną.
riti - sposób postępowania.
ritwik - kapłan uczestniczący w ofiarach wedyjskich.
roga - choroba.
Rudra - wedyjski bóg destrukcji, wojny i burzy, w swoim pomyślnym aspekcie nazywany Śiwą.
rupa - forma, kształt, postać.

powrót


S

sabha - zgromadzenie.
sadguru - prawdziwy (sat) nauczyciel (guru).
sadhaka - osoba na ścieżce duchowej, aspirant duchowy.
sadhana - dyscyplina, praktyka duchowa, np. modlitwa.
sadhu - prawomyślny, oddany, mądry (oświecony) sadhaka; święty.
saguna - z cechami, atrybutami.
sahana - tolerancja.
sahasranama - 1000 imion Boga.
Sai Baba zob. Sathya Sai Baba
saisza - tamta.
sajudźja - unia, połączenie się z Bogiem.
sama - uczciwość; kontrola umysłu.
samadhi - doskonała równowaga, najwyższy stan medytacji; stan błogości.
sambhaszan - łaska słuchania świętej osoby.
samiti - komitet.
samjak - właściwe, prawidłowe.
samjoga - unia, połączenie, kontakt.
samkirtan (sankirtan) - śpiewanie bhadźanów w grupie.
samsara (sansara) - koło narodzin i śmierci; obiektywny zmienny świat, istnienie w świecie.
samskara - ślad w umyśle pozostawiony przez czyny z poprzednich wcieleń, który przejawia się jako tendencje, skłonności, zdolności, możliwości; rytuał oczyszczjący i uwznioślający, wiodący ku transformacji, uświęceniu lub odrodzeniu.
sanathana dharma - odwieczna religia, odwieczna droga prawości; indyjska nazwa hinduizmu.
sanatana, sanathana - starodawny, odwieczny, bezpoczątkowy.
sandeha - wątpliwość.
sandeśa(h) - przesłanie, nauka, pouczenie.
sandhja(wandana) - codzienne obrządki religijne o brzasku, w południe i przy zachodzie słońca.
Sandżaja - minister na dworze Kaurawów.
sanhita - kolekcja wierszowanych mantr wedyjskich i tekstów ofiarnych.
sankalpa - zamiar, postanowienie, pragnienie; boska wola, łaska.
sankhja - jeden z systemów filozoficznych, na którym opiera się m. in. praktyka jogi.
sankirtan(a) - zob. samkirtan.
sannjasa(m) - wyrzeczenie, nieprzywiązanie, porzucenie światowych więzów.
sannjasin - czwarty etap rozwoju duchowego; asceta prowadzący wyrzeczony tryb życia.
sansara - zob. samsara.
sanskara (samskara) - wrodzone skłonności związane z poprzednimi wcieleniami; obrzęd, ceremonia, sakrament.
santosza - szczęście, zadowolenie, spokój.
sapta - siedem.
sarathi - powożący rydwanem (rathi), woźnica.
Sari - tradycyjny ubiór kobiecy w Indiach - odpowiednio upięty prostokąt tkaniny tworzący suknię.
sari Draupadi - jeden z braci Pandawów nierozważnie przegrał z Kaurawami w kości całe swoje królestwo, a także żonę - Draupadi. Kaurawowie, traktując ją jak niewolnicę, usiłowali zedrzeć z niej sari. Wówczas zdarzył się cud: sari stawało się coraz dłuższe, w wyniku czego w żaden sposób nie mogli jej rozebrać.
sarwa(m) - wszystko, cały.
sarwadharma - symbol jedności wszystkich religii w formie stylizowanego pięciopłatkowego lotosu.
sat - rzeczywistość, byt, to, co się nie zmienia.
sat-ćit-ananda - byt-świadomość-błogość, najwyższe szczęście.
Sathya Sai Baba - awatar obecnego wieku kali w swoim drugim wcieleniu (po Śirdi Sai Babie); trzecim będzie Prema Sai Baba.
sati - dawny hinduski zwyczaj spalenia się kobiety na stosie, zwykle po śmierci męża.
satja(m) - prawda, która nie zależy od czasu, przestrzeni, ani od gun.
satja-juga - pierwsza, najdłuższa, z epok dziejowych świata, wiek prawdy i prawości, znany też jako krita-juga.
satjam-śiwam-sundaram - prawda-dobro-piękno.
satjaswarupa - ucieleśnienie prawdy.
satsang(a) - dobre towarzystwo.
sattwa, sattwaguna - prawda, siła, żywotność, światłość, zrównoważenie, czystość.
Saturn - w sanskrycie - śani; śaniwar - sobota; wierzy się, że narodziny w sobotę wróżą nieszczęścia.
sewa - bezinteresowna praca dla innych, służba; służba jako oddawanie czci boskości tkwiącej w istotach żywych.
siddhi - niezwykła, nadludzka moc.
Sita - małżonka Ramy.
Skanda - bóg wojny, syn Śiwy, zwany też Karttikeją, Kumarą lub Subrahmanją.
smarana - wspominanie, pamiętanie imienia Boga.
smriti (smryti) - w odniesieniu do pism świętych: zapamiętane, przechowane w tradycji (wedyjskie sutry, epopeje, purany i in.).
soma - nektar; odurzający napój; księżyc.
sparśa - dotyk.
sparśan (sparszan) - łaska dotknięcia świętej osoby sparśan (sparszan)- łaska dotknięcia wielkiej osoby.
sriszti - kreacja, stwarzanie.
sthula - silne, wielkie.
stri - kobieta.
Subrahmanja - młodszy syn Śiwy i Parwathi (zobacz: Skanda)
sudźńana, (sudżniana) - wyższy poziom świadomości.
sukszma - subtelny; maleńki.
sundara(m) - piękny, czarujący.
Surja - bóg słońca, ojciec czasu; słońce.
suszupti - sen głęboki (bez marzeń).
sutra - aforyzm.
swabhawa - własna natura.
swa-dharma - dharma odnosząca się do danej osoby lub rzeczy.
swadjaja - studiowanie, uczenie sie i nauczanie, najczęściej świętych pism (np. Wed).
swami - pan, władca, mistrz; ten, który jest jednością ze swoją jaźnią, kontroluje swój umysł i zmysły; tytuł osoby będącej w wyrzeczonym porządku życia; duchowy nauczyciel.
swapna - stan snu (z marzeniami).
swarga, swarloka - niebo.
swarupa - ucieleśnienie, istota natury.
swastika - swastyka, archaiczny symbol solarny w kształcie łamanego krzyża.
szat - sześć.

powrót


Ś

śabda - słowo, dźwięk.
śakti - aspekt żeński; siła, moc, zdolność, boska energia.
Śakti - małżonka Śiwy, Parwati.
Śankara, także Śankaraćarja (788-820) - jeden z największych świętych i filozofów Indii ze szkoły adwajta-wedanty.
śanti(h) - pokój, niezmącony wewnętrzny spokój, spokój umysłu.
śarana(m) - schronienie, pomoc, wsparcie, kierowanie.
śaranagati - pełne poddanie się, oddanie.
śarira(m) - powłoka, ciało: widzialne, grube (sthulaśarira), subtelne (sukszmaśarira) i przyczynowe (karanaśarira).
śastry - święte pisma, święte teksty obejmujące Wedy, itihasy, purany, smriti i in.; reguły moralne i etyczne.
Śesza - boski tysiącgłowy wąż, na którego zwojach spoczywa Wisznu; Adi Śesza.
Śirdi Sai Baba - jeden ze znaczniejszych świętych indyjskich naszych czasów, uznawany zarówno przez hinduistów jak i przez muzułmanów; poprzednia inkarnacja Sathya Sai Baby; następną będzie Prema Sai Baba. Odszedł w 1918 r.
śiszja - uczeń.
Śiwa (Sziwa) - trzeci bóg hinduskiej trójcy Brahma, Wisznu i Śiwa, bóg rozwiązywania i niszczenia; nazywany też Paśupatą (Panem Zwierząt), Śankarą (Dobroczyńcą), Mahadewą (Wielkim Bogiem), Maheśwarą, Nataradźą (Królem Tańca) i in.
śiwa(m) - pomyślność, dobro.
śloka - werset.
śraddha - wiara; wytrwała wiara w nauczyciela i teksty, które on objaśnia.
Śri - tytuł wyrażający szacunek.
śruti - usłyszane; najstarsze objawione święte pisma, Wedy.
śubha(m) - dobro, piękno, pomyślność.
śuddha - czyste.
śudra - czwarty, pozbawiony przywilejów stan społeczny dawnych Indii.
Śurdas - wielbiciel Kriszny; rodzina wyrzekła się go, ponieważ był niewidomy. Utrzymywał się ze śpiewania pięknych pieśni do Kriszny.
śukla(paksza) - białe, jasne, czyste (połowa miesiąca księżycowego po nowiu).

powrót


T

tamas, tamoguna - głupota, ciemność, bezkrytyczność, ignorancja, bezwład.
tandawa - nazwa tańca Nataradźy (Śiwy).
tantra - metodyka wykorzystywania mantr.
tapas - żarliwa tęskonota do Boga, żar tęsknoty; dyscyplina wewnętrzna podejmowana w celu pokonania albo 'spalenia w żarze tęsknoty' wszelkich przeszkód na drodze do boskości; wstrzemięźliwość, asceza.
tapaswi - asceta.
tat - owo, tamto.
tat twam asi - owym jesteś ty; jedna z najbardziej znanych sentencji (mahawakjów) filozoficznych, zawarta w Upaniszadach.
tattwa - zasada, prawda, istota. Uważa się, że tattwa jest zestawieniem tat i twam (owo i ty).
tedźas - dosł. blask; świetlistość, siła duchowa, splendor.
telugu - język używany przez ludność zamieszkującą stan Andhra Pradesh w Indiach, gdzie urodził się i naucza Bhagawan Śri Sathya Sai Baba.
Tenali Ramakriszna - znany poeta żyjący w II połowie XVIII w., tworzący w języku telugu.
tirta(m) - bród, święte miejsce kąpieli.
tirtajatra - pielgrzymka.
titiksza - czujność, hart, umiejętność jednakowego znoszenia wzlotów i upadków.
tjaga - wyrzeczenie, poświęcenie.
Tjagaradźa (Tjagaradża) - poeta i muzyk żyjący w południowych Indiach na przełomie XVIII i XIX w., autor licznych pieśni ku czci Wisznu i Ramy.
trajah (tri), tisrah, trini - trzy (rodz. m., ż., n.).
traji - potrójny. Na początku były trzy Wedy: Rig-, Sama- i Jadżurweda.
treta-juga - drugi wiek w dziejach świata; w tej judze żył awatar Rama.
trimurti - trzy formy, trójca: Brahma, Wisznu i Śiwa.
triśula - trójząb.
tulasi, tulsi - bazylia, bazylika (roślina).
turija - czwarty; czwarty stan świadomości ponad trzema znanymi: jawą, stanem snu i snu głębokiego; stan absolutnej świadomości nie dający się opisać.
twam - ty.

powrót


U

upadeśa (upadesza) - nauka, duchowe pouczenie, inicjacja.
upadhi - ograniczenia, uwarunkowania.
upanajana - obrzęd inicjacji (odpowiadający bierzmowaniu).
Upaniszady - "nauki tajemne"; podstawa wedanty, ostatniej części Wed, omawiająca zagadnienia filozoficzne.
uparati - wyciszenie umysłu.
upasana - oddawanie czci lub kontemplacja Boga.
uttara - odpowiedź; północne (kierunek).
Uttara Gita - jedna ze świętych ksiąg hinduizmu. Treścią jest rozmowa Kriszny z Ardżuną po wojnie Mahabharaty; stanowi wprowadzenie Ardżuny w jogę, drogę całkowitego zjednoczenia się z brahmanem.
uttarajana - okres, gdy słońce przemieszcza się ku północy (styczeń - czerwiec).

powrót


W

wać - zob. wak.
wadźra - słynna broń Indry (grom).
wahini - strumień, nurt.
wajragja - bezpragnieniowość, beznamiętność, nieprzywiązanie, wyrzeczenie.
wajśja - w dawnych Indiach społeczna klasa obejmująca producentów (rolników, rzemieślników, kupców).
Waju - bóg wiatru; wiatr, powietrze.
wak - mowa, język.
Walmiki - jeden z największych poetów Indii, twórca sanskryckiej Ramajany (jest też wersja w języku hindi).
wanaprasta - trzeci, pustelniczy, okres w życiu człowieka: odsunięcie się od pokus życia na korzyść wyrzeczenia i medytacji.
wanara(h) - małpa.
wani - głos.
Waruna - bóg wód i oceanów; jeden z opiekunów świata.
wasana - wrażenia; pragnienie, skłonność, impuls, instynkt, przywiązanie (zwłaszcza przenoszone z poprzednich inkarnacji); tradycja.
Wasudewa - imię ojca Kriszny; imię Kriszny jako syna Wasudewy.
Waśiszta - słynny święty (bramin), wielki mędrzec z czasów awatara Ramy.
wedanta - nauka o prawdziwej naturze rzeczywistości; traktat filozoficzny będący zakończeniem (anta) Wed.
Weda purusza saptaha dżniana jadżnia - trwająca siedem dni (saptaha znaczy '7 dni' lub 'ofiara trwająca 7 dni') ofiara odprawiana na cześć Boga jako źródła Wed w czasie świąt Daśary.
Wedy - ponadczasowe, ustnie przekazywane nauki duchowe; Wedy - weda, dosł. wiedza; najstarsze teksty indyjskie, uważane za przesłanie objawione mędrcom przez Boga.
Są to poetyckie hymny, mantry i inne teksty recytowane lub śpiewane przez braminów.
Dzielą się na cztery części:
1. Rigweda - weda wierszy
2. Samaweda - weda pieśni
3. Jadżurweda - weda tekstów ofiarnych
4. Atharwaweda - weda Atharwana, mistycznego kapłana ognia.
Wenkateśwara- jedno z imion Wisznu.
wibhuti - popiół.
wićara(na) - wnikliwa analiza, dociekanie, rozróżnianie, samoocena.
wideha - bezcielesne, subtelne.
widja - nauka, wiedza, dźńana.
Widźaja (Widżaja) - bogini zwycięstwa; zwycięstwo.
widźńana - wyższa mądrość, wiedza intuicyjna, rozróżniający intelekt.
widźńanamaja-kosza (widżnianamaja-kosza) - czwarta powłoka okrywająca atmę, powłoka intelektu; zob. kosza.
Wigneśwara - aspekt Ganeśy - usuwający przeszkody.
wihara - akt, czyn.
wikalpa - wybór, alternatywa; niezdecydowanie.
wikarma - złe czyny.
wimana - pojazd.
wimoćana(m) - uwolnienie.
Winajaka - imię Ganeszy ("usuwający przeszkody")
wira, wirjam - męstwo.
wirat swarupa - ponadczasowa, kosmiczna forma Boga obejmująca wszystkie przejawione formy istniejące w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości; także cały wszechświat jako jedna, niepodzielna, nieskończona forma Boga.
Wisznu - drugi bóg hinduskiej triady Brahma-Wisznu-Śiwa, czczony jako obrońca; nosi wiele imion, m.in. Wasudewa, Narajana, Hari.
wiśisztadwajta - niedualizm warunkowy (z zastrzeżeniem), ważna szkoła filozoficzna wedanty.
wiśwa(m) - wszechświat.
Wiśwamitra - współczesny Waśiszcie mędrzec królewskiego stanu; twórca mantry Gajatri.
wiweka(h) - zdolność rozróżniania, wnikliwość; zdrowy rozsądek.
Wiwekandanda (1863-1902) - mistyk hinduski, wyprowadził hinduizm na Zachód.
wjamoha - ułuda.
Wjasa - "kompilator"; kompozytor Wed i autor Mahabharaty.
wrata - reguła dyscypliny duchowej.
writti - aktywność, pobudzenie umysłu.

powrót

Niektóre źródła wykorzystane przy konstrukcji słowniczka:

1. Bhagawadgita czyli Pieśń Pana, tłum. J, Sachse, Wrocław, Ossolineum 1988.
2. Brosse J., Wielcy mistrzowie duchowi świata, przeł. Ireneusz Kania, Łódź, Wyd. Opus 1995.
3. Encyklopedia mądrości Wschodu, przekł. Mieczysław Jerzy Künstler, Warszawski Dom Wydawniczy 1997.
4. Frédéric L., Słownik cywilizacji indyjskiej, przeł. zespół, t. 1 i 2, Katowice, Wyd. Książnica 1998.
5. A Glossary of sanskrit words gleaned from Sai literature, compiled by Victor Yap, Singapore 1998.
6. Knappert J., Mitologia Indii, przeł. Maciej Karpiński, Poznań, Rebis 1996.
7. Mittwede M., Spirituelles Wörterbuch Sanskrit-Deutsch, Bonn, Sathya Sai Vereinigung 1992.
8. Sanskrit- English Dictionary, Prasanthi Nilayam 2000.
9. Upaniszady: Czhandogja, Kena, Katha, Brihadharanjaka, Iśa, Paramahansa, Kaiwalja, Nrisimha, przeł. z sanskr. Stanisław Fr. Michalski-Iwieński, wyd. 2 dopełn. i popr., Wyd. Ultima Thule, Warszawa-Kraków 1924.
10. Upaniszady, przeł. i wstępem opatrzyła Marta Kudelska, Kraków, Oficyna Wydawnicza 1999.

oraz słowniki elektroniczne na stronach www.sathyasai.org

Copyright © 2001-2024 Stowarzyszenie Sathya Sai