|
::Guny
Świat zjawisk, który postrzegamy, jest wytworem trzech gun - jakości lub tendencji, które uczestniczą w procesie stwarzania, podtrzymywania i zniszczenia. Są one właściwe dla ludzkiej psychiki i odpowiadają za wszystko, co dzieje się we wszechświecie.
Tamoguna (tamas) jest powiązana z bezwładem, biernością, ciemnością, niewiedzą i jest reprezentowana przez kolor czarny. Radżoguna (radżas), której przypisany jest kolor czerwony, to aktywność, namiętność i emocjonalność. Sattwaguna lub sattwa, reprezentowana przez kolor biały, oznacza dobroć, czystość i harmonię.
Człowiek, uzależniony od świata materialnego, działa pod wpływem trzech sił natury, które przejawiają się jako różne reakcje psychologiczne i odmienne typy doświadczeń.
Osadzony w gunie namiętności (radżogunie), jest uwarunkowany ciężką pracą, która pozwala zaspokoić niezliczone pragnienia. Skłonności radżasowe wzmagają pośpiech, porywczość, niecierpliwość i gniew. Rezultatem guny ignorancji (tamoguny) jest szaleństwo, lenistwo i ospałość.
Tamas jest przyczyną złudzenia i braku zdolności rozróżniania. Pod wpływem guny ignorancji, człowiek jest skłonny do bezsensownych dysput i sporów, śpi więcej niż jest to konieczne, łatwo popada w przygnębienie, często staje się ofiarą nałogów.
Efektem rozwijania guny dobroci (sattwaguny) jest osiągnięcie mądrości i poczucia szczęścia. Osoba działająca przez sattwę jest zadowolona ze swojej pracy czy też zajęcia intelektualnego, dzięki któremu osiąga wiedzę i mądrość, a nieszczęścia w sferze materialnej nie oddziałują na nią tak mocno jak na osoby uwarunkowane przez radżogunę lub tamogunę.
Pomiędzy skłonnościami reprezentowanymi przez trzy guny odbywa się
współzawodnictwo. Przewaga którejś z nich objawia się w naszym postępowaniu, czynnościach i jedzeniu. Dopóki człowiek znajduje się pod wpływem gun, pozostaje w mniejszym lub większym stopniu uwarunkowany i uwikłany w ponowne narodziny i śmierć. Jego zadaniem jest zatem uwolnienie się spod władzy tych jakości. Przez służbę Bogu, rozwijanie oddania, nieprzywiązywanie się i mocne pragnienie połączenia się z Nim, człowiek przekracza guny natury, stając się tym samym wolnym od owoców swych działań i ponownych narodzin.
|
|
|
