MYŚL DNIA

Starożytni mędrcy, którzy poznali zapach Boga, poszukiwali formy. Szukali Go w lasach i gęstwinach. Wyrzekli się wszystkiego i ponieśli wiele poświęceń, jednak nie mogli odnaleźć źródła. Niektórzy nawet zrezygnowali w połowie drogi, usatysfakcjonowani zapachem, jaki poznali. Niemniej inni z niesłabnącą determinacją potrafili ostatecznie znaleźć kwiat. Byli jeszcze inni, którzy nie mogli poczuć samego zapachu z powodu ostrego zimna, a nazwano ich ateistami. Chociaż mieli nos, nie mogli poczuć zapachu boskiej błogości; naprawdę są nieszczęśnikami. Lecz ci, którzy byli w stanie doświadczyć tej błogości, w uniesieniu krzyknęli: "Wedahametham puruszam mahantam (Urzeczywistniliśmy Najwyższą Istotę Boga!)". Jak możesz to sobie uświadomić? W każdym człowieku błogość, czyli ananda, płynie z serca, tak jak zapach z kwiatu. W istocie serce jest całe i pełne. - Dyskurs z 29.04.1998 r.

-BABA